Deze term is van toepassing in democratische regeringsvormen; dat wil zeggen, beslissingen worden genomen door de mensen en er wordt naar hen geluisterd. In dit type van de monarchie de heerser of het hoofd van de staat in het kader van de wetgevende macht (het parlement) en de uitvoerende macht (de voorzitter); zij nemen de beslissingen. Het is belangrijk op te merken dat volgens de politieke theorie verschillende soorten monarchale regimes kunnen worden begrepen, zoals: absolute monarchie, constitutionele monarchie en parlementaire monarchie, hybride monarchieën, onder meer Romeins, autoritair feodaal.
Momenteel vertonen parlementaire monarchieën beperkingen in termen van de macht en autonomie van de monarch, waardoor het parlement in staat wordt gesteld beslissingen te nemen die naleving door de regerende partij vereisen. De juiste beslissing bij het nemen van beslissingen wordt gehandhaafd in de regering en in de verschillende kamers van parlementaire vertegenwoordiging die in een parlementaire monarchie worden beschouwd als de depositarissen van de volkssoevereiniteit. Dit type politiek systeem is degene die de wetten en decreten sanctioneert die zijn gepresenteerd en goedgekeurd door de regering en het parlement dat aan de macht is.
Het is gebruikelijk dat in de parlementaire monarchie de vorst privileges geniet vanwege zijn functie en rol als hoogste vertegenwoordiger van een land of staat. Deze privileges kunnen niet alleen worden doorverwezen voor het onderhoud van uw gezin en uw veiligheid, ze genieten ook wettelijke immuniteit. Volgens de geschiedenis is Spanje een van de landen met een parlementaire monarchie, Frankrijk een absolute monarchie, Engeland een blijvende autonome monarchie en Rome had een Romeinse monarchie. Spanje, Japan, Cambodja, Maleisië en Thailand hadden een constitutionele monarchie, Bahrein, Jordanië en Koeweit vertellen in hun verhalen de tijd van de parlementaire monarchie van hun land, en daarnaast nog vele anderen.
