Het woord monopolie komt van het Griekse '' monopolein '', de lexicale componenten zijn '' mono '' wat alleen, geïsoleerd, uniek en '' polein '' betekent, wat verkopen is. Het woord monopolie is een situatie van juridisch voordeel of marktfalen, dat is de situatie die de situatie beschrijft die optreedt wanneer het aanbod een markt maakt voor een inefficiënt goed of een inefficiënte dienst, waarin er een monopolieproducent is die een grote marktmacht en het is het enige bedrijf in de gegeven branche dat een specifiek en gedifferentieerd product, goed, middel of dienst verkrijgt.
Voor het bestaan van een monopolie is het noodzakelijk dat er geen vervangende producten op de markt zijn, dat wil zeggen dat er geen ander goed is dat het gegeven product kan vervangen en dat de consumenten dus geen alternatief hebben om het te kopen.
Er zijn drie soorten monopolie, zoals natuurlijk monopolie, puur en monopsonie.
Het natuurlijke monopolie ontstaat op een vloeiende manier en wordt de leider in de productie van deze dienst, het monopolie heeft geen controle over de prijzen, maar moet bepaalde grenzen aanvaarden, zoals potentiële concurrentie, permanente concurrentiefactor, vraagelasticiteit, de plaatsvervanger etc.
Het pure monopolie is een enkel bedrijf in een bedrijfstak dat een product kan produceren en distribueren op een markt waar veel kopers zijn die consumenten zijn, maar in de reële economie komt het niet voor, behalve in het geval van een activiteit die dat wel kan overdracht door een openbare operatie.
De monopsonie, is het enige bedrijf in de gevormde industrie voor een enkele koper en veel verkopers, het bedrijf moet een hoge prijs betalen voor de laatste eenheid van een reeks goederen die wordt gebruikt om andere goederen te produceren en voor de verworven eenheden, Dit bedrijf wordt geconfronteerd met de vraagcurve waarmee een monopolist wordt geconfronteerd, het zal elastischer zijn in de mate dat vervangers voor het artikel talrijker zijn en lagere prijzen krijgen.
