Het woord lijkenhuis is afgeleid van het Franse "lijkenhuis", wat betekent "plechtig observeren". Aanvankelijk was het mortuarium een plaats in de gevangenissen, waar de nieuwe gevangenen werden meegenomen, zodat ze later door de bewakers konden worden geïdentificeerd. Het huidige concept beschrijft een ruimte in gezondheidscentra, waar lijken worden opgeslagen zodat ze worden herkend door hun families.
Momenteel worden de lijkenhuisruimten gekoeld om de ontbinding van de lijken te voorkomen. Het mortuarium biedt alleen opslag- en conserveringsdiensten voor lijken aan, er worden geen begrafenisdiensten aangeboden. Zowel klinieken als ziekenhuizen hebben een mortuarium, daar plaatsen ze patiënten die bij hen zijn opgenomen en die helaas zijn overleden. Daarnaast voert het mortuarium ook autopsies uit, dit zijn analyses die worden uitgevoerd door een forensisch arts om de doodsoorzaak vast te stellen, dit type analyse wordt natuurlijk alleen uitgevoerd als de reden voor de de dood is twijfelachtig.
In die zin kan worden gezegd dat niet alle autopsies hetzelfde doel dienen, aangezien sommige verband houden met gerechtelijke procedures, zoals moord, en andere van klinisch belang zijn.
Zoals eerder vermeld, is het mortuarium een ruimte die is voorbereid op koeling, zodat de lijken niet uiteenvallen en op een geschikte temperatuur blijven tot het moment dat ze worden vrijgelaten.
Het is ook belangrijk te vermelden dat deze plaatsen bepaalde zeer strikte hygiënecriteria hebben opgesteld om infecties te voorkomen en tegelijkertijd een systeem hebben om de lichamen te identificeren.