Het vertegenwoordigt een type luchtweginfectie die rechtstreeks de longen aantast. Dit gebeurt wanneer micro-organismen, zoals virussen, bacteriën of schimmels, het inwendige van de longblaasjes binnendringen en zich binnenin vermenigvuldigen, waardoor de werking ervan verandert. De longblaasjes zijn kleine zakjes die, in hun normale toestand, met lucht worden gevuld wanneer u ademt, maar wanneer ze worden getroffen door longontsteking, vullen ze zich met pus en vocht, wat pijn veroorzaakt bij het ademen en de opname van zuurstof beperkt.
Longontsteking treft meestal mensen op extreme leeftijden, dat wil zeggen kinderen en ouderen. Mensen met chronische ziekten, degenen die chemotherapie krijgen, het immuunsysteem onderdrukt, zoals transplantatiepatiënten, en patiënten met hiv zijn ook erg vatbaar voor infectie door deze ziekte.
Het optreden van een luchtweginfectie van dit type en het bijbehorende klinische beeld worden bepaald door een reeks factoren, waarvan de belangrijkste zijn: leeftijd, seizoen van het jaar, leefgewoonten en het allergische en immunologische terrein van de getroffen persoon..
In die zin is leeftijd een dominante factor, aangezien, hoewel de getroffene jonger is, de infectie ernstiger aandoeningen veroorzaakt.
Longontsteking kan worden ingedeeld vanuit twee gezichtspunten: anatomisch en etiologisch.
Anatomische classificatie is gebaseerd op de topografische omvang van het punt of focus van condensatie. Dit is hoe lobaire, segmentale, lobaire en interstitiële longontsteking kan worden opgelopen.
Van zijn kant onderscheidt de etiologische classificatie van pneumonieën ze als volgt: bacteriële pneumonieën, virale pneumonieën, longontsteking veroorzaakt door verschillende agentia, schimmelpneumonie en aspiratiepneumonie.
Longontsteking kan worden gelokaliseerd door middel van een röntgenfoto van de borst, omdat door deze oefening de ontsteking van de longblaasjes kan worden gewaardeerd wanneer ze door deze ziekte worden aangetast.
Wat betreft de symptomen, ze variëren afhankelijk van de persoon en het type longontsteking dat ze hebben, in sommige gevallen vertonen ze hoesten met slijm die bloed en koorts kan omvatten. Er zijn gevallen waarin ook spierpijn, malaise, hoofdpijn en vermoeidheid optreden.
De overdracht is ook variabel, dit kan via de lucht zijn bij het inademen van het virus of de veroorzakende bacteriën, via druppeltjes die worden geproduceerd bij niezen of hoesten, of via het bloed.
Deze ziekte is de belangrijkste oorzaak van kindersterfte in de wereld. Volgens gegevens die zijn vrijgegeven door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), was longontsteking in 2015 de oorzaak van 15% van de totale sterfgevallen van kinderen onder de 5 jaar in de wereld, met in totaal 922 duizend geregistreerde sterfgevallen.
