De term nobel heeft verschillende betekenissen, een ervan verwijst naar de kwalificatie die wordt gegeven aan een persoon die goede morele waarden heeft. Bijvoorbeeld: "Carlos is een man met nobele gevoelens." Een andere definitie van dit woord is dat het betrekking heeft op een persoon die een adellijke titel heeft; titel die sinds de middeleeuwen een van de drie sociale niveaus van die tijd was.
Tijdens de middeleeuwen waren er verschillende soorten edelen: ze bestonden uit families waarvan de oorsprong teruggaat tot het Romeinse rijk, omdat ze een soort koninklijke adel waren en waaraan de titel van adel niet kon worden toegekend, omdat ze om hem te behouden tot een van deze gezinnen.
In die tijd betekende nobel zijn om tot de hoogste laag van de feodale samenleving te behoren, waar de figuur van de koning degene was die de hoogste rang bekleedde en ook de enige was met de macht om wetten te creëren. Middeleeuwse edelen waren de erfgenamen van de Germaanse aristocratie en de grote Romeinse landeigenaren. Ze oefenden controle uit over het economische leven en zodra het Germaanse rijk verdween, namen ze de absolute controle over.
Aan de andere kant waren de edelen bij voorrecht, dit type adel werd door de koning verleend als compensatie voor diensten aan de staat. Deze titel die door de koning werd verleend, kon persoonlijk zijn, dat wil zeggen, hij eindigde toen de persoon aan wie de uitkering was toegekend, stierf. Of het zou overdraagbaar kunnen zijn, in dit geval gaf de edelman zijn toestand aan zijn nakomelingen.
De edelen genoten bepaalde privileges, zoals: ze hadden grote stukken land, hadden bedienden tot hun beschikking, woonden in weelderige kastelen en waren vrijgesteld van belasting.
Meestal hielden ze zich bezig met het beoefenen van een of andere sport, zoals vissen of jagen, hadden ze de leiding over het organiseren van steekspeltoernooien en binnen de legers bekleedden ze de hoogste positie binnen de organisatie.
Het is belangrijk op te merken dat de edelen alleen naar de gevangenis konden gaan voor een misdrijf en, als de zaak zich voordeed, kon hij de cel niet delen met de andere gevangenen, want voor hem werd een andere cel geregeld, weg van de anderen. Ze konden niet worden gemarteld en ze konden niet worden opgehangen. Met andere woorden, de edelen hadden een brede groep wetten die hun suprematie in de middeleeuwse samenleving lieten zien.
