Normalisme was een grote onderwijsbeweging, gestimuleerd door een oligarchische regering, aanvankelijk in Argentinië, waarna het idee van een 'ideaal onderwijssysteem' zich door heel Latijns-Amerika zou verspreiden. De geschiedenis van het normalisme, kort verteld, zou als volgt kunnen zijn: er was een regering die bestond uit de rijkste en machtigste families in de regio, zij beheersten alles wat met de fiscale en administratieve aspecten van de staat te maken had. Ze hadden een plan dat bestond uit het produceren en werken om van Argentinië een wereldmacht en een economische partner op de internationale markt te maken, dus besloten ze Argentinië te promoten door onderwijs aan te bieden in plaats van werk.
De regering van Argentinië vormde toen een 'leerstaat' waarin een complexe onderwijsstructuur zou worden ontwikkeld die infrastructuur, uitrusting en hoogstaand personeel zou omvatten om de schaduw van onwetendheid te overwinnen van al die Europeanen die door de Eerste Wereldoorlog waren getroffen en die besloten het oversteken van de Atlantische Oceaan op zoek naar een beter leven en van al die gaucho's, creolen en inheemse mensen die naar de stad kwamen op zoek naar de oplossing of verbetering van het geboden leven.
Het openbaar onderwijs dat al dit plan zou garanderen werd gebouwd 1880-1916, toen het begon, de functies die de meeste opviel in de conformatie van Normalism waren: discipline, die een opgelegde koninklijke karakter en zonder contemplatie, moraal en ethiek, ideaal voor het invoegen van waarden die het primaat zouden zijn van de persoonlijkheid, hygiënisme en homogenisering van de student.
Normalisme was een sociaal fenomeen, buiten een onderwijssysteem, aangezien het een gemeenschap transformeerde, het diende als een instrument voor de verwezenlijking van een project van een oligarchische regering die hier veel profijt van wilde trekken, maar het bracht tegelijkertijd ontwikkeling en duurzaamheid. voor iedereen in het land. De normale en openbare scholen van het systeem waren een filter waarin de Creolen een burger van de stad werden, de professoren en leraren pasten zich aan een streng onderwijssysteem aan met als uitgangspunt onderwijs van de hoogste kwaliteit met als doel het doel bereiken. Het karakter van Normalisme Het was zo goed ingeburgerd dat het een voorbeeld was voor de ontwikkeling van veel onderwijsmodellen die nog steeds van kracht zijn.
