Onder een object wordt verstaan elk levenloos element of lichaam, dat bijna altijd klein of middelgroot is. Met andere woorden, een object is iets dat met onze zintuigen kan worden waargenomen en waarover we denken, maar het heeft geen eigen leven. Dit woord komt van het Latijnse "obiectus", bestaande uit het voorvoegsel "ob" wat op of boven betekent, plus het werkwoord "iacere" wat gooien of gooien betekent, en is de wortel van het werkwoord "gooien"; In de oudheid symboliseerde het woord "obiectus" iets van weinig waarde, dat zonder zorgen kon worden weggegooid of gegooid.
Object, is ook die materie, thema of fixatie waaraan een wetenschap is gewijd. Aan de andere kant is het doel dat doel of plan dat tot een actie of uitvoering leidt. In syntaxis spreken we van een lijdend voorwerp of lijdend voorwerp, dat de actie van het werkwoord rechtstreeks ontvangt; en / of indirect object of indirect object dat de actie ontvangt van het directe object werkwoord.
In de filosofie wordt het prijzenswaardige dat door de mens wordt waargenomen of gekend een object genoemd dat zichzelf omvat. De term werd geïntroduceerd om te verwijzen naar de inhoud van een intellectueel of perceptueel feit, dus als het over een objectief wezen gaat, verwijst het naar de inhoud van de ziel, en niet naar iets daarbuiten, dat echt bestaat. De moderne filosofen van Descartes en Hobbes hebben het concept van de term veranderd en aangepast aan de inhoud van de intellectuele handeling, maar aan het afgebeelde ding of element, dat buiten de ziel wordt beschouwd.
