De wetenschap die zich bezighoudt met oceaananalyse wordt oceanografie genoemd. Zijn experts onderzoeken de verschillende verschijnselen die zich onder water voordoen en werken met de verschillende organismen die de zee bewonen, door de wateren, de bodem van de oceanen en de zeeën te bestuderen in termen van chemische, biologische en fysische aspecten, evenals hun fauna en hun flora. Het concept van oceanografie omvat een deel van de groep die bekend staat als geowetenschappen, waaronder de natuurwetenschappen die zich richten op verschillende studies van de aarde.
Wat is oceanografie?
Inhoudsopgave
De definitie van oceanografie is niets meer dan de wetenschap die alle fysische, chemische en biologische processen bestudeert die plaatsvinden in rivieren, meren, zeeën, oceanen en elke ruimte van de waterwereld op aarde. Op dezelfde manier is het een multidisciplinaire wetenschap die zich toelegt op de studie van de oceanen, de verschijnselen die daarin voorkomen, evenals hun interactie met de continenten en de atmosfeer.
De definitie van oceanografie omvat inderdaad vele aspecten, zoals oceaanstromingen, golven, getijden en andere geofysische bewegingen van vloeistoffen, mariene organismen, dynamische ecosystemen, platentektoniek en de geologie van de zeebodem, evenals uitwisselingsstromen. van verschillende chemicaliën in de oceaan. Op deze manier worden de systemen die het beperken gecombineerd met meerdere disciplines zoals fysica, scheikunde, geologie, meteorologie en biologie, om samen te komen in de wereldwijde kennis van de wereldoceaan en de processen die daarin plaatsvinden te begrijpen.
De zee is veel meer dan zout water: het omvat de levende wezens die erin leven, de elementen die ze baadt, de atmosfeer waarmee ze energie uitwisselt, de chemie ervan. Er is het concept van oceanografie als de wetenschap die de kennis van verschillende wetenschappelijke gebieden met elkaar verbindt om kennis over de zee in al haar dimensies te ontwikkelen.
Geschiedenis van de oceanografie
Cousteau's nalatenschap voor ocea nografía. Yves Cousteau (1910–1997) was een van ' s werelds beroemdste en wereldberoemde oceanografische experts, een onderzoeker die erg populair werd als pionier in onderwaterfotografie en filmen. Deze oceanograaf wist hoe hij een wereldberoemde documentairemaker en een fervent activist moest worden voor de verdediging van de mariene natuur. Het stelde de mensheid ook in staat haar kennis te vergroten van wat oceanografie betekent en alles wat er onder water gebeurt.
Deze onderzoeker was een ontdekkingsreiziger en, vanwege zijn grote passie voor de mariene wereld, besloot hij oceanografie te studeren en werkte hij om een manier te vinden om in de oceaan af te dalen en lange tijd onder water te blijven. Op deze manier slaagde hij erin de zuurstofregelaar te maken die nog steeds wordt gebruikt bij het duiken.
Costeau hield echter niet alleen van zien, maar ook van vereeuwigen, zo erg zelfs dat hij een van de eersten was die onderwaterfilms maakte. Zijn beroemde onderwaterstrepen, genomen tijdens zijn verkenningen op het schip dat hij Calypso had genoemd, zijn buitengewoon populair en zijn in veel landen over de hele wereld op televisie uitgezonden. Dankzij hen werd hij over de hele wereld erkend vanwege zijn passie en toewijding om oceanografie te bestuderen en het mariene universum te verkennen.
Bijgevolg was hij ook een groot activist voor het behoud van de zuiverheid van de oceanen. Hij verdedigde het mariene milieu door lezingen te houden en de wereld bewust te maken van milieuproblemen. Hij is mogelijk een van de eerste activisten die zich ervan bewust is dat de rol van elk individu fundamenteel is in het leven, niet vanwege wat er is gedaan, maar vanwege wat er is gedaan en zal worden gedaan, zonder enige zorg voor de toekomst van de natuur..
Als gevolg van een grote hoeveelheid afval die in 1960 in zee werd gegooid, voerde de onderzoeker campagne om dit te voorkomen, waarbij hij grote steun kreeg van de mensen. En dat was nog maar het begin van een lange en intense strijd voor milieurechten. Later richtte hij samen met zijn kinderen de Cousteau Society op, die verantwoordelijk is voor het beschermen van het leven in de oceaan.
Op zo'n manier, dat dankzij al het werk van Costeau om de mariene wereld te verkennen, en om te leren wat oceanografie betekent, veel nieuwe kennis werd aangenomen, hoewel tegenwoordig niet alles wat eronder verborgen is, niet volledig bekend is. de wateren. Er zijn veel films en strips gemaakt als eerbetoon aan het werk van deze gepassioneerde oceanograaf en zijn eigen films worden nog steeds door volwassenen en kinderen over de hele wereld bewonderd en genoten.
Takken van oceanografie
Opgemerkt moet worden dat er vier worden onderscheiden in de verschillende divisies in wat oceanografisch is, dit zijn; biologische oceanografie, fysische oceanografie, geologische oceanografie en chemische oceanografie, die elk een reeks gespecialiseerde onderverdelingen hebben in een specifiek marien milieu.
Fysische oceanografie
Het bestudeert de fysische processen die plaatsvinden in de zee, zoals menging (moleculaire en turbulente diffusie van de eigenschappen van zeewater), stromingen, getijden en golven.
Chemische oceanografie
Het is de studie van mariene chemie, van het gedrag van chemische elementen in de oceanen. De oceaan is de enige die, in meer of mindere mate, bijna alle elementen van het periodiek systeem bevat.
Biologische oceanografie
Het is de studie van aquatische ecosystemen, die verschillende mariene organismen en hun relatie met het milieu omvat.
Geologische oceanografie
Het is de kunst die oceanografie bestudeert met betrekking tot de bodems en de rand van de oceanen, hun aard, de kenmerken van het reliëf, de fysische en chemische samenstelling van de materialen, de interactie van gesteenten en sedimenten met de lucht en het zeewater., evenals de werking van verschillende vormen van golfenergie op de onderwaterkorst van de aarde.
Hoe oceanografie studeren?
Oceanografen specialiseerden zich in het bestuderen van de mariene biologie in al zijn diversiteit aan zeeleven, van plankton tot de grootste vissen en zeezoogdieren. Ze bestuderen de manier waarop mariene organismen zich ontwikkelen en met elkaar en met hun omgeving omgaan. Daarnaast voeren ze langetermijnstudies uit naar diergedrag, of naar oceanografische processen en hun effecten op habitats en soorten.
De oceanografen deden het meeste van zijn onderzoek in laboratoria en werken ook offshore. Ze verzamelen gegevens van onderzoeksschepen, boeien en drijvers die zijn uitgerust met robotinstrumenten en mechanismen. Ze kunnen ook gebruikmaken van satellietbeelden, akoestische technologie en seismische gegevens. Uiteraard zijn computermodellen belangrijk voor oceanografie, omdat ze oceanografen in staat stellen simulaties van oceaansystemen te maken.
Naast laboratoriumwerk, werken oceanografen ook offshore voor veldwerk, aan boord van onderzoeksschepen en offshore platforms. Ze zouden in een boot kunnen gaan om de temperatuur of het zoutgehalte (zoutgehalte) van een oceaan te meten, zodat ze zes tot zeven weken op zee kunnen doorbrengen.
Allereerst gebruiken oceanografen geavanceerde technologieën om monsters te analyseren. Ze voeren wiskundige en fysische berekeningen uit en gebruiken computersystemen om factoren zoals de oceaantemperatuur, vismigratiepatronen en de beweging van oliedia's te modelleren en te voorspellen.
Veel oceanografen zijn namelijk gespecialiseerd in een van deze gebieden. Velen gebruiken echter vaardigheden en kennis uit meer dan één gebied in hun werk. De meeste laboratoria zijn samengesteld uit oceanografen van verschillende specialiteiten.
Het sociaaleconomische potentieel van de oceanen (van de opwekking van getijden- en golfenergie, via visserij en maritieme navigatie tot het gebruik van plankton als voedselbron), maakt de oceanograaf tot een professional die werkt met specialisten in een breed scala van disciplines om specifieke problemen op te lossen.
Opgemerkt moet worden dat ze omstandigheden bestuderen zoals temperatuur, mariene dichtheid, getijden, stromingen en golven. Ze kunnen hun kennis ook toepassen in de olie- en gasexploratie-industrie. Ze bestuderen bijvoorbeeld golfhoogtes en getijden, en gebruiken hun resultaten om te helpen beslissen wat de juiste plek is om offshore booreilanden te bouwen.
Ze passen hun kennis van golfenergie ook toe om kusterosie tot een minimum te beperken en onderzoeken golven en getijden als alternatieve energiebron voor fossiele brandstoffen.
Het is van het grootste belang bij onderzoek, de studie van klimaatverandering, aangezien de oceaan een grote invloed heeft op het wereldklimaat, dit omdat de zee warmte opslaat. Oceanografie helpt oceanografen om samen te werken met meteorologen om advies te geven over opwarming van de aarde, zeespiegelstijging en klimaatverandering. Het helpt ook om te begrijpen hoe zeestromingen zeewater verplaatsen, de beweging van chemicaliën volgen.
Sommige mariene biologen passen hun kennis toe om problemen op te lossen die vooral verband houden met het behoud en de bescherming van bedreigde diersoorten.
Ondertussen bestuderen geologische oceanografen de rotsen, mineralen en geologische processen die plaatsvinden op de bodem van de zee. Zijn studies helpen om de oorsprong en evolutie van de aarde te begrijpen, inclusief de klimaten van het verleden. Ze zijn toegewijd aan het lokaliseren van voorraden olie, gas en mineralen, en kunnen adviseren over de geschiktheid van een bepaald gebied voor de installatie van kabels, leidingen of tunnels, of voor het begraven van puin offshore.
Opgemerkt moet worden dat de Bachelor of Oceanographic Sciences een nieuwe en unieke carrière is op verschillende plaatsen in de wereld. Het loopt door kennis van de oceanen via vakken als natuurkunde, scheikunde, wiskunde, statistiek en andere specifieke vakken zoals dynamica, algemene circulatie, getijden. De oriëntatie is fysieke oceanografie.
