Haat is volgens de klassieke definitie de toestand waarin verschillende kwaadaardige emoties worden ervaren met betrekking tot een object of levend wezen, ofwel omdat hun bestaan ongenoegen en ergernis veroorzaakt of een bron van ongeluk betekent. Dit heeft niet altijd een specifieke of gerechtvaardigde oorzaak; de afkeer van dat ding kan echter komen als een kleine suggestie, omdat ze misschien enige schade hebben toegebracht aan de integriteit van het individu of iemand die hem na staat. Haat wordt beschouwd als het tegenovergestelde element van liefde, omdat het negatieve resultaten oplevert.
Evenzo kan haat vernietiging veroorzaken; Dit komt doordat de persoon met die houding de belangrijkste behoefte voelt om het object dat alles veroorzaakt, op de een of andere manier te vernietigen. Haat tegen een persoon of een groep van hen is een van de ernstigste, omdat drastische maatregelen zouden worden genomen, zoals het veroorzaken van lichamelijk of psychisch letsel en in extreme gevallen het vermoorden van de gehate onderwerpen. Racisme is bijvoorbeeld een veel voorkomend geval van haat; Discriminatie van een persoon op grond van zijn ideologie of filosofie, fysieke, sociale, economische en seksuele geaardheid kan als een overtreding van de wet worden beschouwd als er enige vorm van geweld wordt gepleegd.
Door de geschiedenis heen is er een poging gedaan om te definiëren wat haat werkelijk is. Filosofen geloven dat het het idee is dat een situatie verkeerd maakt, naast de wens om deelname eraan op te geven. Van zijn kant wordt in de psychologie gezegd dat het meer een houding is, waarvan de belangrijkste missie is om datgene te vernietigen dat afstoting veroorzaakt. Ten slotte heeft het nieuwste medische onderzoek aangetoond dat, ondanks alles, wanneer een onderwerp haat ervaart, bepaalde gedragspatronen en stimulatie van specifieke delen ervan in de hersenen kunnen worden waargenomen.
