De VN staat bekend als het acroniem voor de Verenigde Naties, erfgenaam van de Volkenbond in de jaren 1920. Het is een internationale organisatie van natiestaten gebaseerd op het principe van soevereine gelijkheid.
Volgens het oprichtingshandvest (Handvest van de Verenigde Naties), dat op 24 oktober 1945 in werking is getreden, is de VN die dag opgericht om de internationale vrede en veiligheid te handhaven en om de banden van unie en vriendschap tussen de lidstaten te bevorderen. de samenwerking tussen alle landen versterken om economische, sociale, culturele of humanitaire problemen op te lossen, en de eerbiediging van de mensenrechten en fundamentele vrijheden bevorderen.
De VN werd oorspronkelijk opgericht door 51 lidstaten, maar is nu toegenomen tot 192. Een deel van de toezeggingen van deze lidstaten is om te voldoen aan de verplichtingen die ze zijn aangegaan en om internationale geschillen op vreedzame wijze op te lossen, waarbij de dreiging wordt weggenomen. of het gebruik van geweld.
Een van de belangrijkste stappen in de geschiedenis van de VN was in 1948, toen de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd opgesteld, een symbolische mijlpaal in de erkenning, beschrijving en toewijding van de rechten die de essentie en waardigheid van de mens vormen. alleen al omdat het in de hele wereld is.
Je zou kunnen zeggen dat de Verenigde Naties geen wereldregering zijn en ook geen wetten maken. Het biedt alleen de middelen die nodig zijn om oplossingen te vinden voor internationale conflicten en om beleid te formuleren over zaken die ons allemaal aangaan. Alle lidstaten, groot en klein, rijk en arm, met verschillende politieke standpunten en sociale systemen, hebben een stem en stemmen in dit proces.
De VN-structuur bestaat uit 6 hoofdorganen, waarvan vijf op het hoofdkantoor in New York (Nationale Vergadering, Veiligheidsraad, Economische en Sociale Raad, Trusteeship of Trusteeship Council en de General Secretary); en de zesde is het Internationaal Gerechtshof in Den Haag (Nederland).
Evenzo bestaat de VN uit verschillende gespecialiseerde organisaties zoals de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie), UNESCO (Organisatie voor onderwijs, wetenschap en cultuur), IAO (Internationale Arbeidsorganisatie), IMF (Internationaal Monetair Fonds), Wereldbank, enz. Er zijn ook programma's en fondsen, zoals onder meer het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor Vluchtelingen (UNHCR), het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF).
Opgemerkt moet worden dat een van de centrale thema's van de VN in deze nieuwe eeuw is het faciliteren van hulpbronnen voor de minst ontwikkelde landen door middel van het Millennium Development Goals (MDG) -programma, dat ernaar streeft tegen 2015 te bereiken: extreme armoede uitroeien en honger, gericht op basisonderwijs, het bevorderen van gendergelijkheid, het terugdringen van kindersterfte, het verbeteren van de gezondheid van moeders, het bestrijden van aids, het zorgen voor een beter milieu en het bevorderen van een wereldwijd partnerschap voor ontwikkeling.
