Het woord mening komt van de Latijnse wortels van het woord "opinari", wat betekent om een oordeel te vormen. Dus mening wordt begrepen als de mening of het oordeel dat men heeft over iets, iemand of iets in het bijzonder twijfelachtig. Met andere woorden, het is de manier of manier om over een specifieke kwestie te oordelen. Andere bronnen definiëren mening als de gedachte van een persoon die over een bepaald onderwerp wordt blootgesteld. Een ander gebruik van het woord is om het concept of de faam van een entiteit of ding te beschrijven.
Op het gebied van filosofie, mening of 'doxa' volgens Plato, de Griekse filosoof volgeling van Socrates en leraar van Aristoteles, is een gedeeltelijke, niet-ware, onvoldoende en onvolledige kennis die is gebaseerd op perceptie, het verwijst naar de zintuiglijke wereld, het is zeg tegen dingen in de ruimte-tijd, tegen lichamelijke entiteiten en, op de schaal van kennis. En de mening is verdeeld in twee soorten kennis. Ten eerste hebben we het vermoeden dat het de kennis is die het heeft door middel van een oordeel dat wordt gevormd uit onvolledige gegevens; en de overtuiging dat dit de kennis is die we van dingen hebben als we ze direct waarnemen en waarnemen en er een oordeel over vellen.
Ten slotte wordt de publieke opinie ook gebruikt om het oordeel van een bepaalde groep of groep mensen over een bepaald onderwerp te noemen; in de journalistieke en politieke sfeer wordt het gebruikt om weer te geven of vast te leggen wat een land of stad over een bepaald onderwerp denkt. En het wordt bepaald door middel van interviews en enquêtes voor elk individu om zijn mening te geven en zijn mening te geven over elk onderwerp.
