Het woord Ostracisme kan worden gebruikt als synoniem voor isolatie of uitsluiting. Dit woord is afgeleid van het oude Griekenland, specifiek van het Griekse woord "ostrakismós" waarvan de exacte betekenis verbanning door ostracisme is. Op sociaal en historisch niveau heeft de term ostracisme een bijzonder belang, omdat het verwijst naar de handeling waarmee een samenleving de beslissing neemt om een individu of een element dat als zeer gevaarlijk wordt beschouwd, te verwijderen.
In de oudheid, toen een persoon werd verbannen, kreeg hij een periode van tien dagen om de stad te verlaten, hij kreeg ook een verbod om er minstens 10 jaar naar terug te keren. Volgens veel deskundigen werd dat over het algemeen de tijd waarvoor de straf werd verlengd, verkort en had de gestrafte de mogelijkheid om terug te keren voordat de termijn was verstreken. Een van de argumenten die werd aangevoerd tegen uitsluiting was het feit dat die beslissing in het voordeel was van de hele gemeenschap, aangezien die persoon die om de een of andere reden schadelijk was, er vanaf werd gehouden.
Tegenwoordig wordt het begrip uitsluiting op politiek gebied toegepast om te verwijzen naar een of meerdere individuen die worden blootgesteld aan een leegte die zich manifesteert door hun uitsluiting van deelname aan evenementen, bijeenkomsten, onder andere. Het is echter belangrijk op te merken dat de term niet alleen beperkt is tot politiek, maar integendeel in elke context kan worden gebruikt, in die zin is het gebruikelijk om te zeggen dat een persoon lijdt aan een soort van uitsluiting wanneer hij gescheiden is van de rest. van de samenleving, zoals kan voorkomen in sommige culturen of etnische groepen. Opgemerkt moet worden dat dit soort uitsluiting niet noodzakelijkerwijs het feit inhoudt dat de persoon of personen de plaats moeten verlaten, maar eenvoudigweg te lijden heeft onder een of andere vorm van discriminatie of vervreemding van de rest van de gemeenschap.
Op dezelfde manier is het mogelijk om ostracisme in verband te brengen met het feit waarin een persoon gedwongen wordt het land waar hij woont te verlaten, hetzij om politieke of sociale redenen.
