Wetenschap

Wat is ozon? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Ozon is een gas dat van nature in het milieu voorkomt. Het bestaat uit drie zuurstofatomen. Het wordt gekenmerkt door zijn blauwachtige kleur en zijn doordringende geur, in grote concentraties kan het giftig zijn. Ozon wordt geproduceerd in de atmosfeer, als gevolg van de effecten van straling op zuurstofatomen, daar wordt het over zijn lagen verdeeld, wat leidt tot de zogenaamde ozonlaag.

Een van de functies van ozon is om te dienen als een beschermende laag tegen ultraviolette straling die van de zon komt, aangezien het in staat is om een ​​groot aantal van deze straling aan te trekken, waardoor ze de aarde niet kunnen bereiken.

Zoals gezegd komt dit gas van nature in de atmosfeer voor, in kleine hoeveelheden, vooral na zware stormen. Kan bij inademing van grote hoeveelheden oog- en ademhalingsirritatie veroorzaken.

Atmosferische ozon kan schadelijk zijn voor de mens als hij er in grote hoeveelheden aan wordt blootgesteld. De aanbevolen blootstellingslimiet voor ozon is 0,2 ml per kubieke meter, en afhankelijk hiervan kan het verschillende effecten in het lichaam veroorzaken. Enkele van de effecten kunnen zijn: ontsteking in de bronchiën en longen, irritatie van de huid, in de ogen.

Ozon heeft echter bepaalde therapeutische eigenschappen die het mogelijk maken een techniek voor medicinale doeleinden toe te passen die ozontherapie wordt genoemd. Dit is een alternatieve medische behandeling die bestaat uit het verzadigen van het lichaam met zuurstof door een mengsel van zuurstof en ozon op verschillende manieren in het lichaam te blazen. Deze behandeling wordt toegepast bij de volgende ziekten: reumatoïde artritis, hernia, levercirrose, kanker, multiple sclerose, migraine, optische neuropathie, brandwonden en wondgenezing, onder andere herpetische ulcera.

Ozon kan ook kunstmatig worden geproduceerd door middel van een ozongenerator. Het gebruik ervan is industrieel van aard als pionier in de synthese van bepaalde organische verbindingen, maar in wezen als zuiverend desinfectiemiddel voor mineraalwater. De eerste keer dat ozon werd gebruikt als ontsmettingsmiddel voor water was in 1893 en van daaruit won het aan populariteit, zozeer zelfs dat het tegenwoordig veel wordt gebruikt in industrieën en door individuen. Hier zijn enkele voordelen die ozon aan water oplevert: het laat geen residuen achter, verwijdert smaken en geuren uit het water, heeft geen invloed op de pH, maakt geen vlekken op het water.