Op het gebied van geografie wordt een type omgeving gedefinieerd als páramo dat wordt gekenmerkt door een bergachtig intertropisch klimaat, waar de meeste planten struiken zijn. Over het algemeen bevindt dit type gebied zich op een hoogte van meer dan 2500 meter boven zeeniveau en kan het tot 5000 meter boven de zee reiken, een ander kenmerk van de heidevelden is de afwezigheid van planten omdat het omgevingen zijn praktisch woestijn. De term is afgeleid van het Latijnse woord "paramu", dat verwijst naar vlakke gebieden met weinig vruchtbaarheid.
Geografisch gezien vertoont de structuur van de páramo verschillende lagen met tafelvormen, de bodem is over het algemeen overvloedig aanwezig in sedimentair gesteente dat voornamelijk bestaat uit calciumcarbonaat, deze bodem heeft ook zeer weinig vegetatie, aangezien de struiken het meest voorkomen. Ondertussen heeft het weer een grote thermische oscillatie, met weinig waterbronnen en variabele winden, daarnaast is regen in de tijd of in de winter heel gewoon te zien in de mist van het landschap. Opgemerkt moet worden dat de heidevelden van drie verschillende typen kunnen zijn, ze zullen worden geclassificeerd afhankelijk van de hoogte en temperatuur die ze aanwezig zijn.
De eerste van de soorten is de gewone páramo die een gemiddelde temperatuur heeft van 5 graden, met een soort flora waar een overheersing is van verschillende kruiden. Op de achtergrond is de sub-páramo, waar het mogelijk is om kleine struiken en bomen te lokaliseren met een gemiddelde temperatuur van 10 graden Tenslotte is het super páramo, die ook kan worden genoemd alpinetoendra, wordt gekenmerkt doordat overvloed aan kleine struiken, mos en graslanden naast de overvloedige lagunes met planten erin.
De páramo kan worden gevonden in de gebieden die in de tropen zijn. De meest bekende heidevelden ter wereld zijn de Andes-Páramo die zich uitstrekt van Venezuela, Colombia, Ecuador tot Peru. Andere belangrijke heidevelden zijn de bergachtige heidevelden in Ethiopië en de Páramo de Nueva Guinea.
