Een pacifist is iemand die zich verzet tegen het gebruik van oorlog of geweld om een geschil op te lossen. Als je een pacifist bent, is praten de manier om je meningsverschillen met anderen op te lossen in plaats van te vechten. De pacifist eist geweldloos verzet of gewelddadige conflicten op eigen risico en uitsluitend in het belang van de slachtoffers. Pacifisme wordt vaak belachelijk gemaakt als een compromisloze levensstijl van welgestelde mensen in democratische landen die hun handen niet vuil willen maken. En dit is waarschijnlijk hoe onverschillig en compromisloos mensen hun mentaliteit verkopen.
Er zijn mensen die denken dat pacifisten de reflex van agressiviteit proberen te overwinnen wanneer ze worden behandeld, wat moeilijk is, maar het is een goede zaak. Pacifisten zien ook dat vergelding, dit zeer bevredigende gevoel van wraak, zal leiden tot eindeloze kringen van wraak. Dit is gemakkelijk te zien en moeilijk te onderhouden.
Het pacifisme is geen natuurlijke toestand van de geest, het moet worden aangeleerd en geoefend. Maar het mag er niet toe leiden dat je de andere kant op kijkt als mensen het slachtoffer worden, maar dat je voor ze opkomt als je sterk genoeg bent, of aan hun zijde staat als dat alles is wat je kunt doen.
Op nationaal niveau betekent pacifisme een beleid dat handelt in overeenstemming met de principes van menselijkheid, vreedzaam, waar mogelijk, niet-gewelddadig, wanneer veilig kan worden gezegd dat je onpartijdig bent en geen eigen belangen hebt, en dat je claim zou moeten zijn publieke, internationale en academische controle.
Pacifisme omvat een spectrum van opvattingen, waaronder de overtuiging dat internationale geschillen vreedzaam kunnen en moeten worden opgelost, roept op tot de afschaffing van oorlog en militaire instellingen, verzet tegen elke organisatie van de samenleving door middel van regeringsgeweld (anarchisme of libertair pacifisme), afwijzing van het gebruik van fysiek geweld om politieke, economische of sociale doeleinden te bereiken, de uitbanning van geweld en de oppositie tegen geweld onder alle omstandigheden, inclusief de verdediging van zichzelf en anderen. De historici van het pacifisme Peter Brock en Thomas Paul Socknat definiëren pacifisme 'in de algemeen aanvaarde betekenis in Engelstalige gebieden' als 'een onvoorwaardelijke afwijzing van alle vormen van oorlog'.
