Wat is landschapsarchitectuur? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Landschapsarchitectuur wordt gedefinieerd als een activiteit die tot doel heeft de zichtbare, fysieke en emotionele kenmerken die een ruimte vertoont, zowel landelijk als stedelijk, te wijzigen, waaronder de volgende elementen kunnen worden opgenomen: levende elementen, zoals flora en fauna. fauna, algemeen bekend onder de term tuinieren, de kunst van het kweken van planten met als hoofddoel het creëren van een mooie en aangelegde omgeving; die natuurlijke aspecten zoals landvormen, verhogingen of kleine rivieren; ook door de mens gemaakte elementenDat is het geval bij constructies zoals gebouwen of andere materiële objecten die uit de hand van mensen komen; abstracte elementen, zoals weers- en lichtomstandigheden; en tenslotte de elementen die verwijzen naar cultuur.

Deze activiteit omvat verschillende disciplines in één, waaronder architectuur, sociologie, ecologie, agronomie en enkele fundamentele kunst, al deze gebieden hebben als fundamenteel doel te werken aan decoratie door het gebruik van de natuur, zonder schade aan het milieu te veroorzaken. het creëren van een veel gezondere en natuurvriendelijke levensstijl.

Landscaping kan van verschillende typen zijn, waaronder de volgende opvallen:

  • Engels landschap: ook wel autochtoon genoemd, aangezien zijn creaties zijn gebaseerd op het maken van tuinen binnen eenvoud en minimalisme. Over het algemeen zijn dit soort tuinen niet erg sierlijk, maar eerder eenvoudig, met enkele planten op een laag gras en dergelijke.
  • Modern landschap: het kenmerkt zich door veel gebruik te maken van kunst, dat wil zeggen, er worden figuren en planten gebruikt waarmee je nieuwe figuren kunt maken.
  • Duurzaam landschap: dit kenmerkt zich door meer hand in hand te gaan met zorg voor het milieu en waarbij het meestal gebruik maakt van herbruikbare middelen in de tuin, zoals flessen die als potten dienen, regenwater om de planten water te geven en soortgelijke dingen.
  • Landschap in beweging: het is gebaseerd op het feit dat planten zoveel mogelijk in hun vrije wil worden gelaten, maar zonder dat ze de ruimte binnendringen. In deze stijl zijn er geen handleidingen of extreme bezuinigingen om alles op één lijn te houden, alles gebeurt volgens de natuur.