Panamerikanisme, nauw verwant aan Amerikanisme, is een Amerikaanse politieke, sociale, economische en diplomatieke beweging of stroming die tot doel heeft de relaties, samenwerking en associatie die kunnen worden gegenereerd tussen de landen die deel uitmaken van de Amerika in de verschillende gebieden waar ze een bijzondere interesse hebben. Met andere woorden, panamerikanisme is een principe of geloof van eenheid tussen de naties die het Amerikaanse continent vertegenwoordigt.
De oorsprong ervan gaat terug tot het jaar 1800, beginnend met de strijd voor de emancipatie van Latijns-Amerika, en het idee geïmplanteerd dat omdat het buurlanden en Amerikaanse naties zijn, ze hun krachten moeten bundelen en elkaar moeten steunen in termen van soevereiniteit en veiligheid, die onafhankelijkheid. eerder gewonnen van de Latijns-Amerikaanse naties, gevolgd door de ontwikkeling van de Verenigde Staten als wereldmacht, lieten de geboorte van deze ideologie toe dat de nieuwe wereld van het westelijk halfrond anders was dan de oude wereld die werd overspoeld door de Europese monarchie, die ze elke keer verenigde meer.
Simón Bolívar was een Venezolaanse politicus en militair, en hij wordt beschouwd als de vader van het panamerikanisme; aangezien zijn geloof en ideologie de volledige politieke unie van de staten van Amerika was, die een permanente politieke en militaire bijdrage omvatte. Deze persoon die zo belangrijk was voor de geschiedenis van de Amerikaanse naties, was degene die de oprichting van Gran Colombia nastreefde, dat het nieuwe Granada en Venezuela zou omvatten, maar niet alleen hiertoe beperkt, maar ook de rest van de oude Spaanse koloniën omvatte; Dit was te wijten aan het feit dat Simón Bolívar de opvatting had dat de vereniging van deze krachten, bestuurd door één enkele opperste regering, alle Amerikaanse gebieden zou begunstigen.
