Pantomimic is een specialiteit van de dramatische kunst die wordt toegepast in de taal van mime (communicatie door middel van gebaren). Door middel van pantomimische verhalen kunnen worden verteld, zonder het gebruik van dialoog of woorden, dat wil zeggen, het verhaal is gebaseerd op uitdrukkingen of lichaamsbewegingen. De kunstenaar die zijn gevoelens en ideeën uitdrukt door middel van gebaren, wordt mime genoemd.
Door middel van pantomimic vertelt mime verhalen door middel van hun gebaren en bewegingen, hun optreden is meestal solo en hun lichaam is het medium dat ze gebruiken om te communiceren. De pantomimic vindt zijn oorsprong in het oude Griekenland en waar de kunstenaars maskers gebruikten met verschillende emotionele uitdrukkingen om de rol te kunnen spelen, werd dit alles begeleid door muziek.
Met het verstrijken van de tijd evolueerde deze landschappelijke discipline op vele manieren: in de vorm van komedie of drama, gericht op het acrobatische of gericht op kinderen.
Op dezelfde manier wordt pantomimic vaak uitgevoerd in straattheaters, waar de mime individueel optreedt, waarbij de kledingkast een van de belangrijkste elementen is. Het moet heel karakteristiek zijn, aangezien de visuele indruk die het op de toeschouwer genereert essentieel is, want als dat niet het geval is, veroorzaakt het geen impact. Het moet een lichte kleding zijn die de uitvoering van bewegingen vergemakkelijkt, de klassieke kleuren in de mimic-kledingkast zijn zwart en wit. Witte handschoenen worden gebruikt om de handen te markeren. Het gezicht is meestal wit geverfd.
Kunstenaars als Marcel Marceau, Charles Chaplin en Buster Keaton hebben een groot talent getoond voor pantomimiek.
De elementen waaruit communicatie in pantomimic bestaat, zijn:
De gebaren van het gezicht; het gezicht bestaat uit vele spieren, daarom kan de mime bij het uitvoeren van bewegingen ermee verschillende gebaren vertegenwoordigen om te communiceren.
De houding van het lichaam. Mime door verschillende houdingen aan te nemen, kan verschillende emoties uitdrukken.
De gebaren van de handen. Via hen is het mogelijk om de taal te begeleiden en de communicatie te voltooien. Handen hebben geen geluiden nodig om veel concepten uit te drukken.
Met pantomime wordt het lichaam een onvervangbaar instrument van menselijke expressie waardoor het een verbinding heeft met anderen en met de omgeving.
