Deze term is afkomstig uit het Engels werkwoord "pay", wat betekent om te betalen, en wordt gebruikt om te verwijzen naar de handeling van intimidatie van een bedrijf dat zich toelegt op muziek of radiostation, door middel van giften of bedreigingen bevorderen bepaalde zangers of muzikale groepen, Om deze in de uitzendrichtlijnen op te nemen, zijn de aangeboden bedragen afhankelijk van het publieksniveau van de zender. Deze praktijk wordt niet erg gewaardeerd, aangezien steekpenningen worden gebruikt om iemands artistieke carrière een boost te geven.
De wortel van deze praktijk is de haast of rush van artiesten en muziekgroepen, dat hun liedjes klinken op radiostations, om hun muziek bekend te maken en goede contracten te sluiten, aangezien de duur van een lied op de radio genereert veel invloed op de verkoop ervan. Er zijn zelfs boetes opgelegd aan verschillende platenmaatschappijen voor het aannemen van steekpenningen. De waarheid is dat de zendtijd van een zanger of muziekgroep op de radio afhangt van de betalingen aan het station en zijn managers, en niet van wat ze artistiek waard zijn.
De procedures voor de betaling van de payola kunnen variëren. Enkele daarvan zijn: De artiest geeft gratis concerten, of geeft een aanzienlijk percentage van de winst aan de regisseurs en muzikanten van de radiostations. Platenbureaus verbinden zich ertoe afpersing te betalen, zodat hun cliënt op de radio te horen is. In dit geval kan het ook gebeuren dat de platenmaatschappij bepaald geld betaalt zodat een bijzondere artiest die een wedstrijd voor hem vertegenwoordigt niet klinkt. Dit systeem wordt overgenomen door belangrijke bedrijven in de muziekwereld.
Betaling in contanten, rechtstreeks aan de eigenaars van de stations, of via derden. Drugshandel of het witwassen van geld. In dit geval is het gebruikelijk om nieuwe zangers veel op de radio te horen spelen, zonder zelfs maar te weten waar ze vandaan komen, met een onbekend traject en die plotseling hardnekkig klinken op de radio en een tijdje concerten geven, maar ze verdwijnen van een moment tot een ander, er wordt niet meer naar hen geluisterd, ze voeren geen presentaties meer uit, tot slot verlaten ze de muzikale wereld. Wanneer dit gebeurt, is dat omdat het artiesten zijn die zijn gemaakt door platenmaatschappijen van onzekere afkomst, die payola annuleren en shows organiseren met als enig doel het witwassen van drugsgeld.
