De pedagogie is een wetenschappelijk complex dat zorgvuldig moet worden bekeken, aangezien pedagogiek alles bestudeert dat verband houdt met onderwijs en de positie van de waarden van kennis van de mens. Afgeleid van de Grieken "Paidon" wat "Kind" betekent en "Gogos" wat "Drive" betekent, verwijst het woord naar zijn visie, opgeroepen tot de vorming van methoden die een hoogwaardig onderwijs garanderen. Wanneer we het hebben over pedagogie in een instelling, wordt een analytische studie van de bestaande onderwijsprocessen uitgevoerd om betere strategieën te versterken of te ontwikkelen die het kind zullen helpen de maximale hoeveelheid kennis op te nemen.
Wat is pedagogiek
Inhoudsopgave
Het is een discipline die verantwoordelijk is voor de studie van de methoden die binnen het lesgeven worden gebruikt. De betekenis van pedagogie is tegenwoordig een wereldbekende term, aangezien de nieuwe generaties en de toepassing van nieuwe technologieën de mens tot een constante race hebben geleid om meer te leren, en de vereenvoudiging of hermastering van het onderwijsformaat een belangrijkste instrument in de evolutie van het onderwijs.
Het concept van pedagogiek legt de basis voor groei in het onderwijs, het gebruik van deze filosofie als een toepassing heeft gediend om een groot deel van het onderwijssysteem te herstellen. Met dank aan organisaties zoals UNESCO (Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, in het Engels: Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur) die verantwoordelijk is voor het bijdragen aan vrede en veiligheid in de wereld Door middel van onderwijs, wetenschap, cultuur en communicatie zijn belangrijke studies en strategieën ontwikkeld om pedagogische studies over de hele wereld uit te voeren, met de nadruk op derdewereldlanden, waar nieuwe culturen van onmiddellijke actie en reactie het onderwijs belemmeren.
De definitie van pedagogiek geeft aan dat het een wetenschap is die gratis is voor andere studiegebieden, met als doel resultaten te kaderen en samen te werken met het creëren van nieuwe educatieve inclusieprogramma's die leerkrachten helpen om beter onderwijs aan kinderen te geven, tiener en studenten van alle leeftijden. Onderwerpen uit de sociale wetenschappen, geschiedenis en antropologie worden als referentie gebruikt om onderwijs iets meer te begrijpen als een groeiende filosofie en niet als een systeem.
Wat is een pedagoog
De persoon die verantwoordelijk is voor het opvoeden van kinderen staat bekend als een pedagoog. De term komt van het Latijnse " paedagogus ", maar de oudste oorsprong is in de Griekse taal.
Een pedagoog is een professional uit de pedagogische carrière, in de wetenschap dat de definitie van pedagogiek wordt beschreven als de studie die verantwoordelijk is voor het onderwijzen en opvoeden van kinderen. Dit betekent dat de pedagoog dezelfde capaciteiten heeft als een leraar en in staat is zijn studenten les te geven.
Het is belangrijk om te benadrukken dat de professional van de pedagogische carrière psychosociale kennis heeft; Met andere woorden, hij is in staat om met het kind te werken als persoon (afhankelijk van zijn psychologische codering) en als sociale actor (volgens zijn relatie met de omgeving om hem heen).
Geschiedenis van de pedagogiek
Deze wetenschap ontstaat binnen de educatieve context wanneer de behoefte ontstaat om technieken en methodologieën te verfijnen die gericht zijn op het overdragen van kennis, evenals het systematiseren van educatieve evenementen. Met andere woorden, pedagogie lijkt in wederkerigheid met de eisen van de mens om de verworven kennis en de informatie die tijdens de dagelijkse praktijk is verworven, over te dragen in hun natuurlijke en sociale omgeving.
Er zijn historische verslagen over educatieve stromingen, die op een gegeven moment onzichtbaar werden, dus je kunt de feiten die het einde van een tijdperk vaststellen en het begin van een andere beweging verwarren. Wat betreft het concept van traditionele en moderne pedagogie, is de scheidslijn tussen hen erg smal. Ondanks de duurzaamheid van traditionele methoden, worden ze vandaag nog steeds gehandhaafd, net als het traditionele schoolmodel, maar met de nivellering van nieuwe bewegingen.
De oorsprong van de definitie van pedagogiek ligt in het feit dat dit het eerste voorbeeld is van een natuurlijke en spontane handeling van de mens, waarna het systematische en opzettelijke karakter dat pedagogiek aan het onderwijs geeft, werd geboren. Er is dus een kleine doorgang door de verschillende stadia en tijden die het onderwijs heeft doorlopen.
Belangrijkste pedagogische theorieën over leren
Pedagogische theorieën zijn een andere manier om de processen van leren en onderwijzen te analyseren. Ze zijn gebaseerd op studies die in verschillende contexten worden uitgevoerd, zoals sociologie, psychologie of binnen het onderwijssysteem zelf. Elk van deze theorieën vertrekt vanuit een andere hypothese, en in het algemeen vanuit verschillende onderwijsmethoden.
Er zijn vijf hoofdpedagogische theorieën;
Theorieën gebaseerd op mentale discipline
De aanvankelijke pedagogische theorieën van de geschiedenis zijn gebaseerd op het idee dat het doel van lesgeven niet het leren zelf is. Wat eerder werd gewaardeerd, waren de karakteristieke eigenschappen die dit proces vormde: gedragingen, intelligentie en waarden. Op deze manier werkte lesgeven vooral om de geest te disciplineren en betere individuen op te leiden.
Dit patroon was het patroon dat werd gebruikt in de Grieks-Romeinse tijd, waar burgers werden opgeleid in retoriek, logica, muziek, astronomie en grammatica. Onderwijs was gebaseerd op herhaling en imitatie, en de leraar had volledige macht over zijn studenten.
Naturalistische theorieën
Naturalistische theorieën waren een van de eerste pedagogische hypothesen die een alternatief boden voor de theorie van mentale discipline. Deze manier om onderwijs te assimileren, is van mening dat het leersysteem van nature tot stand komt, vanwege dezelfde manier van zijn van kinderen.
Volgens natuuronderzoekers is de fundamentele rol van de leraar het creëren van de juiste omstandigheden voor studenten om te leren en hun volledige capaciteit te ontwikkelen.
Op deze manier wordt de overdracht van pure kennis gebagatelliseerd en wordt meer nadruk gelegd op het opdoen van verschillende ervaringen door studenten.
Associationistische theorieën
Associationisme is een van de bewegingen met de grootste invloed op de ontwikkeling van de pedagogiek als discipline. Voor de makers bestond leren in feite uit het maken van mentale associaties tussen verschillende ervaringen en ideeën. De makers ervan bevestigen dat we in de wereld komen zonder enige vorm van wijsheid, en dat kennis moet worden opgebouwd door de jaren heen.
Tot de meest relevante auteurs van deze beweging behoren Jean Piaget en Johann Herbart. De twee zeiden dat de mechanismen die ze gebruikten om kennis op te bouwen door ervaring waren, bijvoorbeeld: accumulatie en assimilatie, de twee ideeën die nog steeds aanwezig zijn in de theorieën over de ontwikkeling van de activiteit.
Gedragstheorieën
Gedragstheorieën zijn een van de meest populaire bewegingen in de hele context van de psychologie, en een die de meeste dominantie heeft gehad, zowel in het onderwijs als in aanverwante disciplines.
Deze theorie is gebaseerd op het idee dat alle training wordt uitgevoerd door een ervaring of deugd te relateren aan een eerdere, of deugden met plezierige of onaangename prikkels.
Behaviorisme bestaat in wezen uit de werken over basisbeperkingen en operante beperkingen. In deze beweging worden kinderen gevisualiseerd als " schone lei ", zonder enige vorm van voorkennis en zonder individuele onderscheidingen. Op deze manier dachten zijn verdedigers dat elke kennis noodzakelijkerwijs passief is.
Cognitieve theorieën
In veel opzichten is de betekenis van cognitieve pedagogie het tegenovergestelde van behaviorisme. Dit richt zich vooral op het begrijpen van processen zoals denken, leren en taal, die puur mentaal zijn. Zijn volgelingen denken dat deze processen een zeer belangrijke rol spelen in alle aspecten van het leven van mensen.
Op het gebied van onderwijs bevestigen cognitieve theorieën dat elk leersysteem een bepaalde volgorde volgt. In de eerste plaats is het wekken van nieuwsgierigheid; vervolgens worden de problemen voorlopig onderzocht en worden de eerste theorieën gemaakt. Ten slotte worden de meest acceptabele gekozen, geverifieerd en aangenomen.
Diverse soorten pedagogiek
De verschillende soorten pedagogie zijn:
Beschrijvende pedagogiek
In dit soort pedagogie zijn studies gebaseerd op het empirische veld, dat wil zeggen, ze vertrekken vanuit de realiteit. Beginnend met beschrijvingen gemaakt door de observatie van de werkelijkheid, worden de bijbehorende veldstudies uitgevoerd, waaruit vervolgens conclusies worden getrokken.
Normatieve pedagogie
Het is het type pedagogiek dat normen vaststelt, theoretiseert, reflecteert en het educatieve feit begeleidt, het is opmerkelijk theoretisch en is gebaseerd op filosofie. Binnen normatieve pedagogie zijn er twee grote uitbreidingen:
De filosofische pedagogie of filosofie van het lesgeven, die problemen bestudeert zoals: de waarden en idealen waaruit de pedagogische axiologie bestaat, het doel van onderwijs en educatieve doeleinden.
Technologische pedagogie, die de volgende aspecten bestudeert: de structuur waaruit de educatieve methode bestaat, de methodologie die de didactische pedagogie en controle begint, die de geboorte geeft van de organisatie en het schoolbestuur.
Pedagogiek voor kinderen
Zoals de naam al aangeeft, is kinderpedagogie gebaseerd op de studie van kinderen, het bedenken van methoden en het uitvoeren van procedures die door leerkrachten in het onderwijs worden gebruikt. Veldstudies worden meestal uitgevoerd in verschillende instellingen van waaruit professionals beginnen, om implementatiemethoden te ontwikkelen die nieuw zijn in het lesgeven.
Psychologische pedagogiek
In de pedagogie zijn er bepaalde situaties waarin het verband houdt met psychologie. De pedagogie begint met een aantal referentiële gedragingen waarop het is gebaseerd om een profiel van de persoonlijkheid te specificeren, te onthullen of er problemen zijn bij kinderen, zoals: overtredingen of misbruik, slechte prestaties, meervoudige persoonlijkheidsstoornis, concentratietekort, enz. Op deze manier wordt onderwijs voorbereid voor kinderen die het nodig hebben en samen met psychologie helpen zij het probleem op te lossen als het kind een specifiek probleem heeft.
Definitie van kritische pedagogie
Kritische pedagogie is een groep methoden die het mogelijk maken om vanuit praktijk en theorie een onderwijsvoorstel vast te stellen waarbij de kritische gedachten van mensen betrokken zijn.
Pedagogiek zelf omvat een reeks kennis en technieken gericht op onderwijs, die verder gaat dan de sociaal-politieke en culturele ruimtes waarvan individuen deel uitmaken en waarvan het doel is om de traditionele onderwijsmethode te transformeren.
De pedagogie is echter onderverdeeld in verschillende velden met individuele doeleinden, waaronder kritische pedagogie, die naar voren komt als een onderwijsvoorstel dat studenten aanmoedigt om vragen te stellen vóór alles wat ze leren en doen.
Kenmerken van kritische pedagogiek
Kritische pedagogie is een studie die studenten tracht hun kritische en reflectieve vaardigheden te ontwikkelen. Ze hebben verschillende kenmerken, waaronder de volgende:
- Wijzig het conventionele onderwijssysteem.
- Het is een leervoorstel dat motiveert om in vraag te stellen wat er wordt bestudeerd.
- Kritische pedagogie is bedoeld als een politieke en ethische methode.
- Het maakt het gemakkelijk voor mensen om zich af te vragen aan de sociale methoden waaraan ze deelnemen.
- Het ondersteunt onderwijssystemen vanuit een analytische positie die educatieve waarden en methoden transformeert.
- Het faciliteert sociale veranderingen op basis van de vragen van sociale en politieke processen.
Belang van het bestuderen van de pedagogische carrière
De loopbaan van pedagogiek is erg belangrijk om de uitdagingen aan te gaan waarmee het onderwijs voortdurend wordt geconfronteerd. Omdat dit een studie is gewijd aan lesgeven, en tegelijkertijd een kunst is, ligt het belang van het bestuderen van pedagogiek in de bijdragen die het in wezen kan leveren om het gebied van lesgeven te verbeteren, door de juiste en effectieve methoden te bieden om les te geven, wat te leren en hoe het moet worden gedaan.
Anderzijds is bijvoorbeeld de pedagogiek van kinderen de belangrijkste reden waarom mensen zich op hun studie concentreren, aangezien het helpen van kinderen bij hun educatieve en mentale training hen motiveert.
In een land als Mexico, bijvoorbeeld, waar onderwijsongelijkheid en -achterstand een realiteit is, probeert de Bachelor of Pedagogy te helpen bij het oplossen van deze problemen en kansen te creëren; het aanbieden van programma's zodat het onderwijs dat toegankelijk is alomvattend is, en daarvoor is het noodzakelijk om de onderwijssystemen te evalueren en te corrigeren.
Dit soort dingen maakt een bachelordiploma pedagogiek essentieel.
Hoeveel jaar duurt het om een diploma pedagogiek te behalen?
De cursus pedagogiek duurt 8 semesters, wat overeenkomt met vier jaar, maar kan op andere universiteiten oplopen tot 10 semesters. Hoewel er ook andere instellingen zijn waar het is opgedeeld in een termijn van vier maanden om in 3 jaar te studeren. Het is belangrijk om te benadrukken dat er veel universiteiten in Mexico zijn die de studie van deze carrière aanbieden, waaronder de meest voorkomende: UNAM- pedagogie, Anáhuac University, UANL in Nuevo León en BUAP in Puebla.
Pedagogiek bij UNAM
De Bachelor in de pedagogiek, aangeboden door de Nationale Autonome Universiteit van Mexico "UNAM", duurt 8 semesters. De professional die afgestudeerd is in de pedagogische carrière zal de nodige elementen hebben om de theoretische en methodologische vooruitgang van het pedagogische gebied te organiseren, waarbij hij de volgende functies uitoefent:
- pedagogisch advies en advies.
- Pedagogisch onderwijs.
- Planning en evaluatie van onderwijsprojecten op het niveau van formeel, niet-formeel en informeel onderwijs.
- Curriculaire planning en evaluatie.
- Educatieve begeleiding en coördinatie. Onder andere.
