Toegeeflijkheid betekent 'buitensporige tolerantie' of 'tolerante toestand'. Toegeeflijkheid toont een opvoedingsstijl die ouders kunnen aannemen en die pedagogisch niet erg positief is. Toegeeflijkheid toont de houding van het overmatig verwennen van kinderen door rekening te houden met hun grillen.
Toegeeflijkheid is gekoppeld aan andere attitudes die ook het potentieel van het kind verminderen: overbescherming. Toegeeflijkheid is de houding die een overdreven tolerantie toont ten opzichte van bepaalde gebieden.
In de context van permissief onderwijs faalt ook een zeer belangrijk principe van assertieve pedagogie: nee leren zeggen. Het is heel belangrijk dat ouders grenzen stellen aan hun kinderen door de kracht van het woord nee. Anders krijgen kinderen een vertekend beeld van de wereld en het leven, aangezien een kind dat zijn tolerantiecapaciteit in zijn kinderjaren niet heeft ontwikkeld, de adolescentie zal bereiken en voor zichzelf de grenzen zal ontdekken die onderweg liggen.
Degene die tolerant is, toont daarom tolerantie voor het overtreden van de normen of verschijnt in ieder geval als iemand die openstaat voor de uitwisseling van meningen en redenen voordat hij een beslissing neemt. Als een docent de datum van een tentamen aankondigt en, na pleidooi van zijn studenten, besluit het een paar dagen uit te stellen, kan men zeggen dat hij een tolerant persoon is.
Sociale toegeeflijkheid is een van de oorzaken van huiselijk geweld, ze zijn zeer divers, van toegeeflijke vormen van onderwijs tot mentale pathologieën, tot gezinsconflicten. "We kunnen niet spreken van een specifieke stoornis van geweld tussen kinderen en ouders, maar van een symptoom dat lijkt op een klacht, een schreeuw om hulp voor een pijn die niemand ziet of die niemand helpt" maar het is een valse uitgang, want door geweld te gebruiken, voegt het meer geweld toe ", zegt José Ramón Ubieto, een psycholoog bij SSB Horta-Guinardó.
Als je je kind overdreven en later overgeeft, zul je ontdekken dat je niet de juiste middelen hebt ontwikkeld om met dit soort situaties om te gaan. Toegeeflijkheid is slecht voor kinderen, juist omdat het kinderen ervan weerhoudt belangrijke emotionele vaardigheden te trainen, zoals de frustratie om een wens niet te vervullen. Een toegeeflijke opvoeding houdt ook in dat het kind buitensporig wordt verwend en veel grillen krijgt.
In dit type onderwijs is het mogelijk pedagogische fouten te maken. Bijvoorbeeld het kind een straf geven die later niet voldoet. Op deze manier, het kind krijgt tegenstrijdige berichten die niet hem helpen om onderscheid te maken tussen wat juist is en wat niet.
