Acetonperoxide (TATP: Triacetone triperoxide) is een organische verbinding, het wordt beschouwd als een licht ontvlambare stof die wordt vervaardigd dankzij het gebruik van huishoudelijke producten: waterstofperoxide, zwavelzuur en aceton, andere sterke zuren kunnen ook worden gebruikt die dienen als katalysator of versneller van de reactie; acetonperoxide is gemakkelijk verkrijgbaar omdat de voorlopers ervan in overvloedige hoeveelheden in de aardkorst worden aangetroffen. Omdat het belangrijkste kenmerk is dat het ontvlambaar is Het wordt het meest gebruikt voor de vervaardiging van ontstekers en vele variaties van explosieven, het werd gebruikt bij tal van terroristische evenementen omdat het vanwege zijn structuur verborgen kan worden onder elke omgeving, zoals een schoen.
De groep van peroxiden zijn chemische stoffen die bestaan uit een binding die twee zuurstofmoleculen met elkaar verbindt die zich in een geoxideerde toestand (-1) bevinden, dit is de reden dat het verbindingen zijn met een oxiderende aard; Deze stof in sterk oxiderende stoffen zoals: permanganaat, fungeren als reductiemiddel en maken een oxidatieproces tot elementaire zuurstof. In eenvoudiger woorden zijn peroxiden zuren met een hogere zuurstofbelasting dan elk normaal oxide.
Acetonperoxide of dihydroxyaceton, is een cyclische verbinding geconjugeerd door een TCAP-trimeer (tricyclisch acetonperoxide), dit wordt verkregen door waterstofperoxide te mengen met aceton en kleine porties zuren die al zijn genoemd; Andere middelen zoals cyclisch dimeer en ongebonden monomeer worden geproduceerd, maar het primaire of hoofdproduct is triacetontriperoxide (TATP).
Omdat het ontvlambaar is, kan het in contact komen met een niet-geëxplodeerde vlam in concentraties van minder dan 2 gram; wanneer volledig droge acetonperoxide meer detoneerbaar is in vergelijking met wanneer het licht bevochtigd wordt met aceton of water, oxideert deze verbinding specifiek wanneer het onder vlammen brandt. Dit is een extreem gevoelige verbinding voor kleine stoten en wrijving met een ander element, dit komt doordat het een molecuul is met veel instabiliteit.
Net als elk ander chemisch element is dihydroxyaceton in staat om energie vrij te geven na de uithongeringsfase, aangezien de vervalproducten of basisproducten stabieler zijn dan wanneer ze het molecuul vormen.
