Vanuit een artistiek context perspectief een techniek die verantwoordelijk is voor het ontwerpen van drie - dimensionale objecten op een vlak oppervlak, in teneinde de relatieve locatie en diepte van deze voorwerpen geven. Het perspectief begon artistiek te worden gebruikt vanaf de Renaissance, aangezien de figuren in die tijd plat werden voorgesteld.
Bij het schilderen en tekenen werd geprobeerd om de ruimte die wordt gepresenteerd op een meer reële, driedimensionale manier waar te nemen, zelfs wanneer het object op een plat oppervlak wordt getekend. Deze kunst is in de loop van de tijd geëvolueerd dankzij de hulp van andere wetenschappen zoals geometrie, wiskunde en optica.
Op dit moment zijn de vorderingen die deze techniek heeft gemaakt enorm, vooral met de opkomst van 3D- programma's.
Nu kan perspectief ook worden gedefinieerd vanuit de context van ideeën. In dit geval is het perspectief point oog van een persoon ten opzichte van een specifieke situatie.
Mensen hebben het vermogen om de wereld anders te zien, maar dit is onderhevig aan verandering. Met andere woorden, iemand kan een mening hebben over een onderwerp en de volgende dag zijn standpunt veranderen. De ervaring van de elementen, die ideeën kunnen veranderen, zijn de oorzaak van een onderwerp dat zijn manier van denken en begrijpen van de omgeving verandert.
Het is belangrijk op te merken dat het perspectief laat zien hoe de persoon, afhankelijk van waar hij zijn aandacht op richt, het een of het ander anders kan zien. Bij het starten van een liefdesrelatie is het bijvoorbeeld normaal, vooral voor vrouwen, dat hun perspectief over de man wordt gekanaliseerd naar de positieve aspecten van hem, waarbij zijn gebreken buiten beschouwing worden gelaten, aangezien hij ze dan niet meer ziet.
