Deze term verwijst naar de handeling van het verdraaien of verdraaien van zichzelf, dat wil zeggen, het verwerven van een reeks ondeugden en gebruiken die gemakkelijk kunnen worden verweten door de omgeving, zowel sociaal als familie. Op dezelfde manier zou het gaan om het veranderen van de volgorde in een situatie of ruimte. Het hebben van een duidelijke neiging tot de laagste en onnatuurlijke instincten van de mensheid wordt gezien als een teken van perversie. In sommige gevallen wordt perversie gebruikt met een seksuele betekenis, waarbij wordt gesproken over gedrag dat vreemd of, nou ja, schadelijk kan zijn, zowel voor het milieu als voor degenen die eraan lijden. Het is belangrijk op te merken dat verdorvenheid in sommige gevallen wordt gebruikt als synoniem voor perversie.
Het woord komt van het Latijnse "pervertĕre", wat vertaald kan worden als "flip". Dit was in het begin bijna exclusief van nut voor de klassieke klinische psychiatrie, psychopathologie en de ontluikende seksuologie. Zoals hierboven vermeld, zochten onder deze term een reeks parafilieën of afwijkend seksueel gedrag hun toevlucht, zoals fetisjisme, pedofilie, exhibitionisme, sadomasochisme en voyeurisme. De enige psychologische theorie die tot op de dag van vandaag overblijft, is die welke is voorgesteld door Sigmund Freud in de psychoanalyse, gearrangeerd met verschillende nuances in de verschillende scholen van de psychoanalyse. Momenteel is het verstoken van het pejoratieve gevoel dat het zo kenmerkte.
Perversie kan gemakkelijk worden gerelateerd aan decadentie, waanzin, gebrek aan bescheidenheid en het gebrek aan controle over de meest directe verlangens van de mens. Drugs, seks, vraatzucht, losbandigheid en overmatig alcoholgebruik zijn tekenen dat iemand pervers wordt in termen van hun ondeugden en gebruiken.
