Pyromanie is een psychische stoornis die wordt gedefinieerd als een stoornis in de impulsbeheersing. Het is een pathologie die is gebaseerd op de neiging om branden te veroorzaken. Het wordt gekenmerkt door het herhaaldelijk uitlokken van opzettelijke branden. De menselijke geest is zo complex dat iemand ook handelingen kan verrichten die worden verklaard door een bepaalde aandoening. De medische identificatie van een aandoening werpt licht op het begrip van een specifieke houding.
Het ontstaan van brand bij kinderen en adolescenten en pyromanie bij volwassenen kan chronisch of episodisch zijn. Sommige mensen kunnen regelmatig een vuurtje starten als een manier om stress te verlichten, anderen doen dat blijkbaar alleen tijdens ongebruikelijke periodes van stress in hun leven.
Pyromanie is verantwoordelijk voor een zeer klein percentage brandgevallen waarbij een kind of adolescent de verdachte is. Kinderen vanaf drie jaar kunnen echter pyromanie ontwikkelen. Om een kind te worden gediagnosticeerd als een brandstichter, moeten zij een opzettelijke brandstichting geschiedenis, en het moet worden aangetoond dat de crematie niet kan worden toegeschreven aan wraak pogingen, financiële motieven, hersenen schade, of andere psychische stoornissen, zoals antisociale persoonlijkheid. wanorde. Aangetoond moet worden dat het kind zich aangetrokken voelt tot vuur en gevoelens van voldoening of opluchting ervaart na het starten van een vuur.
Pyromanie bij volwassenen lijkt op andere stoornissen in de impulsbeheersing, zoals stoornissen in het gebruik van middelen, obsessieve compulsieve stoornis (OCS), angststoornissen en stemmingsstoornissen. Pyromanie bij volwassenen is in verband gebracht met symptomen zoals depressie, zelfmoordgedachten, herhaalde conflicten in interpersoonlijke relaties en een slecht vermogen om met stress om te gaan.
Een brandstichter is daarom een onderwerp dat zich aangetrokken voelt tot het genereren en verspreiden van vuur. Hierdoor maakt hij opzettelijk vuurtjes en geniet hij van het proces en de gevolgen.
Op psychologisch niveau moet worden opgemerkt dat wanneer de stoornis eerder wordt gediagnosticeerd, de zoektocht naar behandeling effectiever is, anders verergert het probleem. Aan de andere kant is het ook belangrijk op te merken dat brandstichters ook schuldgevoelens kunnen ervaren over hun daden, wat de reden is waarom ze soms anoniem melding maken van de brand die ze hebben aangestoken om het te blussen.
