Plano komt van het Latijnse Planus. De Koninklijke Spaanse Academie definieert dit woord als duidelijk, glad, zonder reliëf. In de meetkunde wordt deze term veel gebruikt om te verwijzen naar een schematische weergave, in twee dimensies en op een bepaalde schaal, van een land, een stad, een machine, een constructie, enz.
Bovendien is een vlak de ideale entiteit die slechts twee dimensies heeft, en oneindige punten en lijnen bevat; het is een van de fundamentele geometrische entiteiten samen met het punt en de lijn. Het kan alleen worden gedefinieerd of beschreven in relatie tot andere soortgelijke geometrische elementen.
Het wordt meestal beschreven op basis van de karakteristieke postulaten, die de relaties tussen de fundamentele geometrische entiteiten bepalen.
Als we het hebben over een vlak, bedoelen we het geometrische oppervlak dat geen volume heeft (dat wil zeggen, het is slechts tweedimensionaal) en dat een oneindig aantal lijnen en punten heeft die het van de ene naar de andere kant kruisen.
Wanneer de term echter in het meervoud wordt gebruikt, gaat het over dat materiaal dat is uitgewerkt als een grafische weergave van oppervlakken van verschillende typen. De plattegronden worden vooral gebruikt in engineering, architectuur en ontwerp, omdat ze dienen om op een plat oppervlak andere oppervlakken te tekenen die regelmatig driedimensionaal zijn.
De plattegronden worden vooral gebruikt in engineering, architectuur en ontwerp, omdat ze dienen om op een plat oppervlak andere oppervlakken te tekenen die regelmatig driedimensionaal zijn. Een voorbeeld hiervan is het plan van een stad dat een grafische weergave en schaal is van een land, een stad of de vloer van een gebouw.
