Het woord voorteken dient om een vorm van waarzeggerij te definiëren en verwijst vaak naar de komst van een verandering, daarom vertegenwoordigt een voorteken een signaal, dat kan worden geïnterpreteerd als de aankondiging van iets dat gaat gebeuren. Omens kunnen als goed of slecht worden beschouwd, afhankelijk van hoe het wordt geïnterpreteerd.
In de oudheid waren voortekenen verschijnselen die iets heel ernstigs vertegenwoordigden. Zelfs in de Grieks-Romeinse tijd werden voortekenen geclassificeerd als:
Degenen die voortkwamen uit het trillen van het lichaam of uit hartkloppingen. Er wordt gezegd dat wanneer een persoon zonder reden hartkloppingen of huivering heeft, dit een teken is dat er iets ergs gaat gebeuren.
Het gerinkel in het oor wordt ook als een voorteken beschouwd, omdat het een indicatie is dat iemand het over die persoon heeft bij afwezigheid.
De ontmoeting met bepaalde mensen, zoals een dwerg, een schele of een andere persoon met een lichamelijk defect, werd als een voorteken beschouwd. Hetzelfde gebeurde als iemand een zwarte kat of een slang tegenkwam, aangezien deze dieren als een slecht voorteken werden beschouwd.
Er zijn sommige mensen die toegewijd zijn aan de kunst van waarzeggerij, ze interpreteren meestal wat er in de toekomst moet gebeuren; deze mensen staan bekend als helderzienden of heksen.
In oude Romeinse en Griekse volkeren waren altijd zowel hun inwoners als hun heersers op de hoogte van elk teken dat ze waarnamen of elke gewaarwording die ze voelden, om te bepalen welke acties ze moesten ondernemen. Voor hen waren voortekenen heilig.
Met het verstrijken van de tijd en dankzij de vooruitgang van de wetenschap en het rationalisme, werd het thema van voortekenen geclassificeerd als bijgeloof dat slechts een deel van de folklore is en op geen enkele manier invloed heeft op het dagelijks leven van mensen.
