Het woord verjaring is een begrip met verschillende betekenissen, afhankelijk van het geval.In de wet bestaat verjaring uit het formaliseren van een feitelijke situatie in de loop van de tijd, die leidt tot het verkrijgen of beëindigen van een verplichting. In de geneeskunde is voorschrijven de handeling die een arts onderneemt bij het aanbevelen van medicijnen die zijn patiënt dient te nemen als onderdeel van de behandeling van een ziekte of gezondheidsstoornis.
In het burgerlijk, handels- en administratief recht is verjaring het middel om een recht te verwerven of te worden ontheven van een verplichting als gevolg van het door de wet bepaalde tijdsverloop en dat variabel is naargelang het roerende of onroerende goederen betreft en ook naar is of is niet te goeder trouw en met een eerlijke titel. Er zijn twee soorten recepten:
- Het vervaltermijn is de manier om acties met betrekking tot eigendomsrechten als gevolg van de inactiviteit van de schuldeiser en het verstrijken van de tijd te beëindigen. Het is ook bekend als een vrijgavevoorschrift.
- Het verkrijgende recept is het middel om een eigendomsrecht van het onroerend goed te verwerven om het bezit voort te zetten in de tijd en andere vereisten die door de wet zijn aangegeven. Het wordt ook wel usucapion genoemd. Dit soort recept zal worden uitgewerkt in de nota van de usucaption.
Het voorschrijven van medicijnen wordt daarentegen op medisch voorschrift gedaan, dit is een wettelijk document dat alleen door een medische professional kan worden geschreven. Een apotheker kan op deze manier medicijnen (waaronder verschillende medicijnen) alleen verkopen aan de persoon die een medisch recept toont, aangezien dit het bewijs is dat het recept is gemaakt door een medische professional.
Op het recept moet de farmacologische behandeling het te gebruiken geneesmiddel specificeren met zijn generieke farmacologische component, handelsnaam en de te gebruiken presentatie (capsules, tabletten, siroop, zetpil, crème, zalf, gel, pleister, ampul, enz.), de wijze waarop het moet worden toegediend (oraal, topisch, intramusculair, rectaal, vaginaal, intraveneus, enz.), de dosering van de presentatie, de toe te dienen dosis, het interval tussen de doses en de dagen waarop het moet worden toegediend. Deze informatie moet ook het verband tussen het innemen van medicijnen en maaltijden vaststellen; in het geval dat meerdere medicijnen worden voorgeschreven, moet worden verduidelijkt of ze samen kunnen worden ingenomen of dat er een tussenruimte moet zijn.
