Vooruitgang is een term die wordt geassocieerd met een positieve verandering waarbij de belangrijkste focus de verbetering en ontwikkeling van iets specifieks is, op het gebied van politiek worden revoluties bijvoorbeeld als progressief beschouwd, zoals gebeurde met de Franse revolutie die werd uitgehold. het conservatieve model dat in het vorige regime werd gehandhaafd. De term vooruitgang in de Engelse taal is geschreven ¨Progress¨ en een van de synoniemen is: vooruitgang, promotie, vooruitgang, verbetering, verbetering, onder anderen.
Men kan zeggen dat de mens van nature tracht of de neiging heeft zich te concentreren op een bepaalde tijd van volwassenheid in zijn voortgang in het leven, hoewel economische, sociale en politieke omstandigheden dit vaak voorkomen door situaties of omstandigheden. Een voorbeeld hiervan kan zijn: het middeleeuwse obscurantisme dat vooruitgang, goede ontwikkeling en wetenschappelijke vooruitgang in de weg stond door de bijbelse geschriften niet uit te kunnen stellen.
Wat is vooruitgang
Inhoudsopgave
Vooruitgang, zoals al beperkt, verwijst naar alles dat in het proces wil zijn van vooruitgang, vooruitgang, verbetering, ontwikkeling, onder andere. Het tegenovergestelde van de term vooruitgang is de tegenslag, vertraging, mislukking, en duidt specifiek op het gebrek aan succes of het negatieve resultaat van een proces dat werd uitgevoerd om de toestand of status van iets of iemand te verbeteren.
Aangenomen wordt dat tijdens de achttiende eeuw het concept van vooruitgang vorm begon te krijgen in het hart van de Verlichting, samen met encyclopedische verlangens en de lof van de rede. Geconfronteerd met geloof en traditie, geheimzinnige duisternis, het licht van kennis, de enige lantaarn die een betere toekomst kan verlichten.
Het idee van de vooruitgang van de 19e eeuw geeft aan dat de mensheid altijd naar het beste neigt dankzij de rede. Deze verbetering zou duidelijk zijn in de wetenschap, maar ook in techniek en moraal. Maar in de twintigste eeuw, na twee wereldoorlogen, zijn er maar weinigen optimistisch over de vooruitgang. Voor de Frankfurter Schule zijn technische vooruitgang altijd gekoppeld aan een ontkenning van kritisch denken. Dus die vooruitgang, zelfs als die ons allemaal zou kunnen voeden, zou ons onvermijdelijk tot slaven maken.
Men kan zeggen dat vooruitgang de opwaartse ontwikkeling is, van lager naar hoger, van eenvoudig naar complex. Het idee van vooruitgang heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van wetenschap, cultuur, enz., Evenals in de strijd van de bourgeoisie tegen het feodale regime. Na de overwinning van het kapitalisme gaat de burgerlijke ideologie in de strijd tegen het idee van vooruitgang, waartegen de theorie van de eeuwige cyclische terugkeer van de geschiedenis, van de terugkeer naar de primitieve staat, enz.
De ideoloog van het imperialisme, Spengler, lanceerde de theorie van het " verval van het Westen ", de breuk van de cultuur. De huidige burgerlijke filosofie predikt het afzien van de huidige vooruitgang, de theorie van de achterwaartse beweging, van de onvermijdelijke catastrofe van de menselijke samenleving, van de degeneratie van de mens, en dus van het gevolg. In werkelijkheid is het slechts de catastrofe van de kapitalistische wereld, want de ineenstorting ervan is onontkoombaar.
De ideologen van de bourgeoisie willen de dood van het kapitalisme assimileren met de dood van de hele mensheid. In werkelijkheid vormt de revolutionaire vervanging van het kapitalisme door het socialisme een ongekende vooruitgang van de samenleving, een gigantische sprong voor de mensheid. Opportunisten en revisionisten vervalsen ook het idee van vooruitgang. Zij vatten de term vooruitgang op als een langzame en geleidelijke ontwikkeling, binnen het kader van het bestaande burgerlijke regime. Ze vermommen zich met uitspraken over vooruitgang, hun onderwerping aan de burgerlijke politiek.
Alleen het marxisme-leninisme biedt een echte wetenschappelijke vooruitgangstheorie. Het marxisme-leninisme is niet tevreden met het verifiëren dat de samenleving evolueert of kan vorderen, maar maakt de werkelijke oorzaken duidelijk, vooral de materiële oorzaken, die de vooruitgang van de menselijke geschiedenis bepalen, de overgang van de ene graad naar de andere; het laat zien welk type de samenleving vooruit helpt en welke haar progressie vertraagt. Socialisme en communisme openen onbegrensde perspectieven voor sociale vooruitgang, voor de bloei van de productiekrachten, van de wetenschap, van kunst en van cultuur.
De belangrijkste kracht die de opwaartse ontwikkeling van de samenleving bepaalt, is de productiewijze van materiële goederen en de positieve veranderingen die daarin worden aangebracht.
Men kan zeggen dat een individu met een progressieve mentaliteit iemand is die zich verzet tegen de conservatieve en reactionaire krachten van de samenleving die het moeilijk maken om vooruit te komen. Aan de basis van vooruitgang, zoals aan de basis van alle ontwikkeling, ligt de strijd van tegenstellingen, de dood van het oude, de geboorte en de bloei van het nieuwe - dit is afgeleid van wat vordert.
Soorten vooruitgang
Onder de soorten vooruitgang zijn:
Economische vooruitgang
Een snel overzicht van die elementen die deel uitmaken van de technische vooruitgang van naties, en in het bijzonder van industriële mogendheden tegenwoordig, houden verband met menselijk vernuft en creativiteit. Deze resultaten worden periodiek verzameld, geen percepties, maar met name via de registraties van octrooien, merken en industriële modellen.
Sociale ontwikkeling
Sociale vooruitgang in de zin van een geleidelijke vooruitgang in het sociale leven met betrekking tot die kwaliteiten waaraan de mens rationeel een waarde kan toekennen, is relatief recent in de geschiedenis van de mensheid. De noodzakelijke voorwaarden voor de ontwikkeling ervan begonnen pas met de Renaissance te verschijnen en bereikten hun hoogtepunt tegen het einde van de 19e eeuw.
Sociale vooruitgang toont de behoefte van een bevolking aan om in haar basisbehoeften te voorzien, voorwaarden te scheppen voor haar ontwikkeling, haar levenskwaliteit te verbeteren en te behouden.
Met andere woorden, het verwijst naar de opeenstapeling van opgetekende geschiedenis, de groei van de humanitaire geest en het nieuwe vertrouwen in de menselijke rede dat is verkregen door vooruitgang in wetenschap en technologie. De resultaten van de Eerste Wereldoorlog en de rampen die daarop volgden in de jaren '80. XX, verwierp het ietwat naïeve enthousiasme met het idee van sociale vooruitgang. Sommige auteurs, zoals Oswald Spengler.
Morele vooruitgang
Er is een moment in het leven van samenlevingen waarin de term morele vooruitgang, die filosofen zo heeft verstoord (Plato, Aristoteles, Kant, Marx, Nozick, Rawls), onontkoombaar wordt, vooral wanneer er in die samenleving een zichtbare degeneratie van het gemeenschapsweefsel. Technologische vooruitgang is perfect identificeerbaar (het wordt duidelijk in de productievormen van dergelijke samenlevingen), maar de identificatie van morele vooruitgang is ongrijpbaarder, aangezien het verband houdt met culturele, religieuze, politieke en zelfs douane-aspecten, die variëren (soms radicaal) van het ene land naar het andere.
Programmeren op de Mexicaanse televisie kan bijvoorbeeld onaanvaardbaar zijn op de Nieuw-Zeelandse televisie, waarvoor de inhoud zeker te gewelddadig zou lijken. Vanuit Nieuw-Zeelands perspectief zou de Mexicaanse televisieprogrammering een morele tegenslag zijn, vanwege het hoge niveau van geweld dat wordt uitgezonden, wat vooral ongepast is voor het publiek van kinderen. Voor het Mexicaanse publiek lijkt dit echter geen ethisch probleem, aangezien geweld wordt genormaliseerd in de ogen van de toeschouwer, die het in veel gevallen niet eens merkt.
Wetenschappelijke vooruitgang
Het verwijst naar het proces van ontwikkeling en verbetering van wetenschap, technologie en het bereiken van ontdekkingen en uitvindingen die leiden tot de introductie van geavanceerde methoden en procedures in een onlosmakelijk verband met de historische vooruitgang van de ontwikkeling van de menselijke samenleving.
Er zijn twee manieren om te kijken naar het gebruik van de vooruitgang die wordt verkregen met wetenschappelijke en technische vooruitgang, vanuit de kapitalistische baan en vanuit een sociaal oogpunt.
Kapitalisme en de PCT
De kapitalistische productieverhoudingen maken de verworvenheden van wetenschap en technologie ondergeschikt aan hogere winsten en de consolidatie van marktdominantie. Het bereiken van wetenschappelijke prestaties wordt niet bevorderd of gefinancierd op een manier die geen duidelijk onmiddellijk of toekomstig financieel gewin oplevert, hoewel ze een sociale noodzaak vormen, zoals het geval is bij sommige ziekten. De sociale gevolgen van deze benadering zijn: economische en arbeidscrises, aanscherping van de intensivering van werk en een grotere concentratie van rijkdom in de handen van financiële tycoons.
Socialisme en de PCT
Alleen in het socialistische project worden de productiemiddelen een prioriteit voor alle mensen, aangezien de wetenschappelijk-technische revolutie wordt ingezet in functie van de behoeften van de massa, om volledig te voldoen aan de materiële en spirituele behoeften van mensen in fatsoenlijke werk- en levensomstandigheden.
Culturele vooruitgang
Cultuur presenteert de transformatie in de tijd van symbolische elementen van een samenleving of een deel daarvan. Cultuur is de ontwikkeling van gebruiken, religies, waarden, wetten, talen, technologie, sociale organisatie, artefacten, overdracht van kennis, onder andere voor de beste aanpassing aan de omgeving.
De overweging van de ongelijkheid van culturen was grotendeels succesvol dankzij de aanpassing ervan als een rechtvaardigende ideologie die typerend is voor een tijd waarin Europeanen, die van Europa en de heersende klassen van Europese oorsprong van de nieuwe naties van Amerika zich verspreidden. zijn koloniale heerschappij voor de rest van de wereld. Aan het einde van de 19e eeuw was het bestaan van inferieure en superieure rassen een alomtegenwoordig cultureel probleem, samen met andere nu in diskrediet gebrachte sociale theorieën zoals eugenetica en sociaal darwinisme. Vanaf de eerste helft van de 20e eeuw werden echter innovatieve antropologische benaderingen geopend, met name het culturele relativisme van Bronisław Malinowski en andere auteurs van de moderne culturele antropologie (zoals Marvin Harris).
Wat is moderniteit
Moderniteit is een historische periode die wordt gekenmerkt door een reeks ideeën en ingrijpende veranderingen in de samenleving, die zich specifiek manifesteren op het gebied van filosofie, wetenschap, politiek en kunst, in de verschillende levensvormen in het algemeen. De moderniteit begrijpt en vertegenwoordigt duidelijk een van de drie grote perioden waarin de geschiedenis van de mensheid is verdeeld waarin ze voorkomen: de antieke tijd, de middeleeuwen en de moderne tijd, naast de hedendaagse tijd, die is gevonden Cadeau.
Traditioneel wordt moderniteit geassocieerd met het idee van breuk, omdat de Renaissance een breuk vertegenwoordigde met de dominante paradigma's in de middeleeuwen in termen van filosofie, politiek, artistiek, enz.
In de moderniteit zijn er belangrijke veranderingen met betrekking tot de conceptie van de wereld voor de mens: de rede prevaleert boven religie (verlichting, rationalisme), mythe houdt op de verklaring van het universum te zijn en begint te zoeken naar de oorzaken van alle verschijnselen door de wetenschap. De mens gaat het centrum van het denken (antropocentrisme, humanisme) bezetten dat ooit aan God toebehoorde (theocentrisme).
