De term wordt voornamelijk gebruikt als bijvoeglijk naamwoord en zelfstandig naamwoord. Dus afhankelijk van het gebruik heeft het zijn betekenis. Als bijvoeglijk naamwoord verwijst het naar alles wat uit de geest komt of ermee te maken heeft. Evenzo wordt het gedefinieerd als wat te maken heeft met psychologische functies en elementen, praten over mentale toestand, mentaal geweld, psychische ontwikkeling.
In die zin worden al die verschijnselen of processen die in onze geest plaatsvinden, zoals waarnemingen, gewaarwordingen, redeneringen of herinneringen, als paranormaal begaafd.
Evenzo, als een van deze functies of processen wordt gewijzigd, is er sprake van een psychische stoornis of onbalans.
Aan de andere kant is er het gebruik van de term als zelfstandig naamwoord of onderwerp, waarmee wordt gedefinieerd dat die persoon het vermogen bezit of aan zichzelf toeschrijft om de energieën, gevoelens en informatie van een persoon waar te nemen.
Bovendien beweren paranormaal begaafden dat ze de gedachten van anderen kunnen lezen, vanwege hun vermogen om het netwerk van gevoelens en energie rond individuen te begrijpen, dat ze als complex omschrijven.
Het wordt ook 'paranormaal begaafd' genoemd voor die personen die de mentale vermogens van wat bekend staat als parapsychologie bezitten of aan zichzelf toeschrijven, zoals levitatie (zweven in de lucht van het lichaam), telepathie (overdracht van gedachten), telekinese (bewegende objecten met de geest), waarzeggerij (gedachten lezen), helderziendheid (het vermogen om de visuele realiteit van andere mensen waar te nemen of de toekomst te raden) en buitenzintuiglijke waarneming (informatie ontvangen op andere manieren dan de vijf bekende zintuigen: zien, horen, ruiken, proeven en voelen).
Maar deze vermeende mentale vermogens zijn door de geschiedenis heen breed bekritiseerd, dus de zelfbenaming van 'paranormaal begaafd' die een individu zichzelf geeft wanneer hij deze vermogens 'bezit', is altijd in twijfel getrokken, veel meer door wetenschappers, die zich altijd vastklampen. objectiviteit en mogelijkheid tot wetenschappelijke verificatie.
Op deze manier, door niet te verifiëren wat ze zien, bestempelen ze degenen die beweren mentale vermogens te hebben als "charlatans" of "leugenaars", maar die voor de wetenschappelijke gemeenschap profiteren van het bijgeloof van de samenleving.
