Transpersoonlijke psychologie is een van de minder bekende gebieden van de psychologie. Het begon eind jaren zestig als een poging om een "vierde kracht" in de psychologie te vestigen, volgens psychodynamische, gedragsmatige en humanistische benaderingen. Het was voor een groot deel een gevolg van de humanistische psychologie; in feite was een van de bekendste humanistische psychologen, Abraham Maslow, een pionier op het gebied van de transpersoonlijke benadering. Transpersoonlijke psychologie werd sterk beïnvloed door de "menselijke potentieel" en tegencultuur bewegingen van de jaren 1960, en de golf van psycho-experimenten die betrokken, door middel van psychedelica, meditatie en andere praktijken van de verandering van het bewustzijn.
Je zou de transpersoonlijke psychologie kunnen zien als een poging om de verschillende bewustzijnstoestanden en de verschillende visies op de werkelijkheid die door dit experiment werden onthuld, te begrijpen. Op hetzelfde moment, het was een poging om de ideeën van de westerse psychologie te integreren met de ideeën van de Oosterse spirituele tradities, zoals het boeddhisme en Hindu Vedanta en yoga, in het bijzonder de behandeling van "hogere" toestanden van bewustzijn en "Superieure" menselijke ontwikkeling. In de woorden van Abraham Maslow was de rol van de transpersoonlijke psychologie het verkennen van de "verste uithoeken van de menselijke natuur".
Transpersoonlijke psychologie is zo aantrekkelijk, omdat een van de centrale principes ervan is dat wat we beschouwen als een 'normale' staat van zijn, enigszins beperkt is. Erken dat er meer uitgebreide en intense bewustzijnstoestanden zijn die we onder bepaalde omstandigheden kunnen ervaren. Het suggereert dat wat andere psychologen zouden kunnen zien als 'optimaal' menselijk psychologisch functioneren - bijv. Vrijheid van angst en irrationele negatieve denkpatronen, een optimistische kijk, een sterk identiteitsgevoel - zeker niet het eindpunt is. van onze ontwikkeling. Er zijn potentieel meer functionele toestanden waarin onze waarneming intenser wordt, we ervaren een groter gevoel van verbondenheid met de natuur en met andere mensen worden we compassievoller en altruïstisch, hebben we een breder perspectief en leven we authentieker, enz.
Hoewel de transpersoonlijke psychologie al heel lang in de periferie zit, kan het belang ervan toenemen. Er zijn veel belangrijke hedendaagse trends in de psychologie en de wetenschap in het algemeen die zeer sterk verband houden met de transpersoonlijke theorie.
