Binnen de katholieke traditie zijn de cherubijnen die engelen die naast God zitten en die een lagere hiërarchische positie innemen dan de serafijnen. Specifiek, deze engelen bevinden zich in het tweede van de engelenkoren en zijn verantwoordelijk voor het beschermen van de glorie van God. De kenmerken hiervan kunnen echter variëren naargelang de christelijke variant die wordt bestudeerd. Op dezelfde manier is het de naam die wordt gegeven aan kleine kinderen of zuigelingen die grote schoonheid tonen, vooral als ze mannelijk zijn. Dit komt doordat, na verloop van tijd, de betekenis van deze term veranderde totdat het "een kind met vleugels" werd.
Dit komt van het Hebreeuwse "כְּרוּב", dat Latinized zou zijn "cherubijn" en in de Griekse taal "cherubijn"; het kan worden vertaald als "stier". Dit is hoe een van de groepen engelen met de belangrijkste hiërarchische positie onder de engelenkoren wordt genoemd. Engelen, zo moet worden opgemerkt, zijn immateriële of bovennatuurlijke wezens, wier voornaamste missie is God te dienen en bij te staan; Ze gehoorzamen bevelen van zowel Jezus als de Heilige Geest. Deze wezens worden vaak afgebeeld met grote menselijke schoonheid, naast hun karakteristieke zuiverheid, omdat ze eenvoudigweg een neutraal karakter hebben.
Volgens de katholieke leer kunnen cherubijnen alleen worden gezien door mensen die naar een hoger niveau zijn verheven, degenen voor wie de hemel zich opent. In het jodendom is het loutere bestaan ervan een bijzonder controversiële kwestie, althans in het traditionele rabbijnse jodendom. In zijn verschillende varianten wordt het bestaan hiervan genoemd, maar het geloof of de aanbidding ervan is niet wijdverbreid.
