Het concept van radiodrama, ook wel radiokomedie of radiotheater genoemd, is een audiodrama dat via de radio wordt uitgezonden. Zoals te verwachten ontbreekt het hier aan visuele componenten, daarom zijn hoorspelen duidelijk afhankelijk van dialoog, muziek en geluidseffecten, om de luisteraar te helpen, zodat hij zich het verhaal dat zich ontvouwt kan voorstellen. Het radiodrama kende een grote bloei tussen de jaren 1920 en 1940 en werd een vorm van massa-entertainment over de hele wereld. Later met de uitvinding van televisieIn het midden van de twintigste eeuw vertoonde dit een geleidelijke achteruitgang, totdat het een klein deel innam binnen de programmering van entertainmentruimten.
Al die elementen waaruit het radiodrama bestaat, komen samen op hetzelfde doel en dat is dat de luisteraar zijn fantasie activeert zodat hij het verhaal kan betreden. Tegenwoordig is het radiodrama een genre dat praktisch uitgestorven is, maar er zijn een reeks projecten die het uit ballingschap proberen te redden.
De oorsprong van het radiodrama gaat terug tot het einde van de 19e eeuw, toen de Italiaan Guillermo Marconi begon met de eerste uitzendingen van dit genre. Maar pas in 1920 werd de radio een medium voor massacommunicatie en een middel om mensen te vermaken, waarbij muziek en informatie waren opgenomen. Het was in die tijd dat de radioserie erg populair werd en de toneelstukken van verschillende genres bekend werden via radioapparatuur, maar drama was het meest populaire genre. Dit fenomeen was erg populair in Spanje en de meeste Latijns-Amerikaanse landen.
La gran popularidad que este alcanzo se debió principalmente al hecho de que el teatro para ese entonces era un entretenimiento que no se encontraba al alcance de todo el mundo, pero con la adaptación que el teatro tuvo en la radio este problema desapareció. Muchos de los programas incluso se emitieron durante décadas, pero luego de la llegada del televisor, el radioteatro fue perdiendo seguidores.
