Het woord bekrachtiging wordt gebruikt om de handeling te definiëren waarmee een persoon, hetzij in woorden of door middel van schrijven, situaties of handelingen bevestigt of goedkeurt. Men kan dan zeggen dat ratificatie een manier is om toestemming te geven aan iets of iemand om zijn goedkeuring, zijn waarheidsgetrouwheid of zijn continuïteit ergens te bevestigen, in het geval dat het verband houdt met mensen. Het is van het grootste belang voor de opheldering van feiten, maar ook voor het stoppen van geruchten, want wanneer een ratificatie zich manifesteert, worden onzekerheid en wantrouwen helemaal weggenomen.
Zo is het in een journalistieke context van belang dat het voorafgaand aan de publicatie van een nieuwsbericht wordt bekrachtigd, dit om het waarheid te geven en dat het medium dat het uitzendt niet aan geloofwaardigheid verliest.
In juridische aangelegenheden is ratificatie de verklaring van de wil, waarmee een persoon zijn toestemming geeft om te worden bereikt door de gevolgen van een rechtshandeling, die aanvankelijk geen redelijke juridische bevoegdheid heeft om hem te binden.
Aan de andere kant zijn de bekrachtiging van handtekeningen die in de openbare notarissen worden gemaakt documenten waarmee de notaris verklaart, dat de mensen die voor hem verschenen, de handtekeningen die ze op een specifiek document hebben gestempeld, hebben erkend en bekrachtigd en dat ze geven aan dat ze volledig in zijn eigen handschrift zijn. De enige noodzakelijke vereiste voor de voltooiing van dit document is de overlegging van het originele document, waarvan de handtekeningen zullen worden bekrachtigd.
