Eigenschap van reageren, chemisch of in enige andere zin. Het kan ook worden gedefinieerd als zintuiglijke stimulatie of ongebruikelijke interesse in aspecten van de omgeving, zoals onverschilligheid voor warmte of kou, maar ook als negatieve reacties op specifieke geluiden of texturen, en ook met een verergerd reukvermogen of tastzin. De reactiviteit resulteert niet langer in emotionele intelligentie, beheer, begrijp, selecteer en werk hun emoties om positieve resultaten te genereren.
De reactiviteit wordt ook gepresenteerd over stress, het is een kwestie die populair is bij psychologen en psychiaters om mensen te helpen deze ziekte te bestrijden, aangezien de reactiviteitsindex bij elke persoon varieert vanwege cognitieve, emotionele reacties, vegetatieve en gedragssituaties in situaties die potentieel schadelijk, gevaarlijk of onaangenaam kunnen zijn, die hun manier van reageren op interne of externe stressfactoren bepalen.
Reactiviteit bij mensen wordt beïnvloed door omstandigheden en concentreren al hun inspanningen in kringen van zorg waarover ze geen controle hebben en die pessimistisch en fatalistisch zijn zonder verantwoordelijkheden of risico's op zich te nemen. Maar reactiviteit is niet alleen aanwezig in het emotionele deel, maar wordt ook gezien in de tak van de chemie, waar het verwijst naar het vermogen van een element om te combineren met anderen die een reactie veroorzaken, een voorbeeld hiervan gebeurt met metalen omdat ze gemakkelijk hun valentie-elektronen en hun lage ionisatie- energie verliezen, wat een grotere reactiviteit veroorzaakt.
