Opzeggen wordt het hardop uitspreken van een toespraak of gebed genoemd. Op dezelfde manier is dit hoe de reeks verzen of fragmenten van een tekst, die eerder uit het hoofd is geleerd, die hardop wordt gezegd, wordt genoemd. Het is gebruikelijk dat allerlei soorten teksten worden gereciteerd; van boeken tot geschriften van de strengste wetenschappelijke nauwkeurigheid. Het is echter veel gebruikelijker dat de term verband houdt met de declamatie van een poëtisch werk, aangezien het er een is waarin de voordrager een reeks versieringen aan zijn houding en stem toevoegt om de schoonheid van de verzen die hij uitbrengt te versterken.
Over het algemeen zullen uw houding en houding tijdens de toespraak afhangen van de context wanneer u doorgaat met het reciteren van een tekst. Bij sommige dynamiek is het vereist dat de persoon die de act leidt (de "spreker" genoemd) staat, zodat hij zich kan verplaatsen over het podium of platform waarop hij zich bevindt, waardoor hij zich veel beter kan inleven in het publiek; in andere kunnen ze gaan zitten en de punten uitleggen die ermee overeenkomen. Bovendien wordt het type tekst dat u gaat reciteren ook belangrijk; het reciteren van een bepaalde tekst vereist echter altijd een kleine dosis theatraliteit.
Het is belangrijk om te vermelden dat, vanwege de gelijkenis van het concept, het gemakkelijk is om het reciteren met het citaat te verwarren, zelfs als het laatste slechts een zin uit een boek is. Bij het voordragen van een gedicht is het belangrijk dat de spreker zorgt voor de esthetiek van zijn presentatie: van de nuances van zijn stem tot de verschillende gebaren die ze uitvoeren. Deze elementen zijn in staat om verschillende emoties over te brengen op het publiek, naast de juiste sfeer die het fragment vereist.
