Het wordt gedefinieerd als de set materialen die op een gunstige manier samenkomen, om een gesloten ruimte te creëren die de persoon die het gebruikt beschermt tegen de gevaren van de natuur, hetzij de wreedheid van dieren of klimaten die een risico suggereren.
Het is gebruikelijk om op deze manier een plaats te noemen waar iemand gewoonlijk verblijft, waar hij voldoening vindt door activiteiten in volledige eenzaamheid uit te voeren en zichzelf tijd geeft om na te denken; in feite verwijst het naar proberen je te verbergen voor de buitenwereld en de stress die het vertegenwoordigt. Het woord verwijst naar het Latijnse woord ‘refugeĭum’ , waarvan de betekenis dezelfde is als vandaag de dag.
Zelfs in de meest afgelegen tijden van de menselijke geschiedenis zochten de vroege 'mannen' naar kleine grotten om hun toevlucht te zoeken tegen regen, wind en andere. In het begin vestigden ze zich niet op één plek, ze reisden liever door valleien, bossen en kusten, hoewel ze, nadat ze gebieden hadden gevonden waar ze gemakkelijk toegang hadden tot water en voedsel, besloten zich te vestigen en kleine dorpen te vormen, waarbij ze hiërarchische en ondersteunende systemen creëerden. Van daaruit begon het concept van huizen, die tegenwoordig onmisbaar zijn en die worden gebruikt voor bescherming tegen natuurlijke verschijnselen en sociale problemen, zoals criminaliteit.
Tijdens de expedities nemen de deelnemers tenten mee die voorzien zijn van de nodige benodigdheden om zich comfortabel te voelen tijdens hun verblijf. Hoewel, bij sommige gelegenheden, individuen die grote avonturen willen beleven, slechts een of twee gereedschappen inpakken die zouden dienen om een schuilplaats te bouwen met takken en bladeren met grote afmetingen, die het gevoel zouden krijgen van zijn zoals in de oudheid.
