Als het om arbeidsverhoudingen gaat, verwijst het naar die relaties die tijdens het productieproces tussen arbeid en kapitaal tot stand worden gebracht. Daarin worden de mensen die het werk bijdragen contracten genoemd, terwijl degenen die het kapitaal inbrengen bekend staan onder de naam werkgever of werkgever. Terwijl de werknemer een natuurlijk persoon zal zijn, terwijl de werkgever zowel een fysieke als een juridische figuur kan zijn. Momenteel wordt dit type relatie geregeld door een arbeidsovereenkomst waarin de twee betrokken partijen formeel vrij zijn. Een ander gebruik dat tegenwoordig van de term wordt gemaakt, is om te verwijzen naar de band die kan worden gevormd tussen twee of meer mensen op de werkplek.
Momenteel worden arbeidsverhoudingen in de samenleving gereguleerd door het gebruik van arbeidsovereenkomsten, die verantwoordelijk zijn voor het bepalen van zowel de rechten als de plichten van beide partijen. Een voorbeeld hiervan is dat binnen de arbeidsovereenkomst wordt aangegeven dat een werknemer recht heeft op compensatie als hij zonder reden wordt ontslagen.
Aan de andere kant moet er rekening mee worden gehouden dat arbeidsverhoudingen van twee soorten kunnen zijn; individueel of collectief. Individuele arbeidsverhoudingen op hun beurt zijn die waarin een geïsoleerde werknemer een relatie aangaat met zijn werkgever of directe baas. Terwijl bij collectieve arbeidsverhoudingen een vakbond wordt opgericht die belast is met het vertegenwoordigen van werknemers bij het bedrijf of de organisatie die hen in dienst neemt.
In het geval van collectieve relaties worden deze gepresenteerd met als doel de situatie van afhankelijkheid en ondergeschiktheid tussen de werknemer en de werkgever te verminderen. Omdat men van mening is dat de vakbond meer gewicht heeft om haar voorwaarden te kunnen opleggen en zo een eerlijke en evenwichtige arbeidsrelatie voor beide partijen te bewerkstelligen.
Een van de onderscheidende elementen binnen arbeidsrelaties is dat ze over het algemeen onevenwichtig zijn, dat wil zeggen dat er altijd een element in hen zal zijn dat de macht heeft om ze te initiëren of te beëindigen naar eigen goeddunken en die persoon zal degene zijn die de werknemer of degene die de productiemiddelen verschaft zodat het kan werken. Vaak worden arbeidsverhoudingen problematisch, meestal wanneer de werkgever deze macht op buitensporige wijze in zijn voordeel gebruikt om arbeidsmisbruik te plegen.
