Renaissance, was de periode in de Europese beschaving onmiddellijk na de middeleeuwen en werd conventioneel gekenmerkt door een toenemende interesse in wetenschap en klassieke waarden. De Renaissance was ook getuige van de ontdekking en verkenning van nieuwe continenten, de vervanging van de Copernicaanse door het Ptolemeïsche systeem van astronomie, de teloorgang van het feodale systeem en de groei van de handel en de uitvinding of toepassing van potentieel krachtige innovaties zoals papier, drukwerk, het kompas en het buskruit van de zeeman. Voor de toenmalige geleerden en denkers was het echter in de eerste plaats een periode van vernieuwing van klassiek leren en wijsheid na een lange periode van cultureel verval en stagnatie.
De Renaissance creëerde haar eigen verzonnen versie van het humanisme, afgeleid van de herontdekking van de klassieke Griekse filosofie, zoals die van Protagoras, die zei dat 'de mens de maat van alle dingen is'. Dit nieuwe denken werd duidelijk in kunst, architectuur, politiek, wetenschap en literatuur. De vroegste voorbeelden waren de ontwikkeling van perspectief in olieverf en hergebruikte kennis over het maken van beton. Hoewel de uitvinding van beweegbaar metaal de verspreiding van ideeën vanaf de 15e eeuw versnelde, werden de veranderingen van de Renaissance niet overal in Europa uniform ervaren.
Als culturele beweging omvatte de Renaissance de vernieuwende bloei van Latijnse en volkstaalliteratuur, te beginnen met de heropleving in de 14e eeuw van leren gebaseerd op klassieke bronnen, dat tijdgenoten toeschreven aan Petrarca; De ontwikkeling van een lineair perspectief en andere representatietechnieken van een meer natuurlijke werkelijkheid in de schilderkunst en een geleidelijke maar algemene onderwijshervorming. In de politiek droeg de Renaissance bij tot de ontwikkeling van de gebruiken en conventies van diplomatie, en in de wetenschap tot een grotere afhankelijkheid van observatie en inductief redeneren. Hoewel de Renaissance revoluties zag in veel intellectuele bezigheden, evenals sociale onrusten politiek, is hij misschien het best bekend om zijn artistieke vorderingen en de bijdragen van polemieken als Leonardo da Vinci en Michelangelo, die de term 'Renaissance-man' inspireerden.
