Het uiterlijk van deze producten dateert uit de Tweede Wereldoorlog. Het begint met de bedoeling om ze te commercialiseren om een activering en verhoging van de landbouwproductie te bereiken.
De term "afweermiddel" omvat vogels, zoogdieren, grassen, insecten, microben en vissen die concurrenten zijn van mensen in termen van voedselconsumptie en die, met het oog hierop, gewassen vernietigen en ziekteverspreiders zijn.
De verkoop van insectenwerende middelen is al vele jaren, en meer in het begin, ontoereikend en schaars wat betreft de informatie die de consument bereikt over het risico dat ze kunnen opleveren voor de gezondheid, de landbouw of het milieu in het algemeen.
Vrouwtjesmuggen voeden zich met bloed om hun eitjes te helpen ontwikkelen. Als ze bijten, laten ze speeksel passeren naar het gebied waar ze bijten. Speeksel bevat eiwitten die een allergische reactie kunnen veroorzaken, zoals netelroos en jeuk. Sommige mensen die gevoeliger zijn, kunnen blaren of ernstige ontstekingsreacties krijgen. Als de mug een virus herbergt, is het mogelijk om het virus via speeksel op de mens over te brengen.
Opgemerkt moet worden dat we op de markt verschillende soorten kunnen vinden, zoals chemische insectenwerende middelen, die synthetische componenten hebben en die zijn samengesteld uit plantaardige derivaten, ook bekend als natuurlijke insectenwerende middelen. Ze bestaan van de klassiekers in spuitbussen, schuim of lotion tot de modernste, de elektronische die ultrasone signalen uitzenden en verschillende soorten ongedierte afweren.
Deze methode die in die tijden van terreur werd ontwikkeld, was en is nog steeds de meest effectieve manier om muggenbeten te voorkomen, door gebieden die door muggen zijn aangetast te vermijden, kleding te dragen die tegen beten beschermt en muggenwerende middelen te gebruiken.
