Het is duidelijk dat het een kwaliteit is dat mensen zich positief moeten aanpassen aan emotioneel moeilijke situaties, maar sinds de tijd van de jaren 60 zijn er veel veranderingen geweest die deze term tot op de dag van vandaag heeft ondergaan, aanvankelijk werd veerkracht beschouwd als een natuurlijke toestand van de mens, maar later werden sociale, gezins-, gemeenschaps- en culturele elementen toegevoegd, aangezien dit volgens uitgevoerd onderzoek een sociaal proces is waarin de verschillende aspecten van de omgeving die het onderwerp omringen grote invloed hebben.
Door de geschiedenis heen heeft dit woord verschillende toepassingen gehad, vooral in de medisch-psychologische gemeenschap. Voor het jaar 1995 gaf de psycholoog Emmy Werner drie verschillende toepassingen aan deze term, de eerste was die van ' posttraumatisch herstel ', 'goed herstel ondanks het risico voor de samenleving' en 'beheersing van vaardigheden ondanks constante stress ”. Later, in 2000, beschreef dr.Emily Hunter veerkracht als iets tussen twee polen in (optimale veerkracht en minder dan optimale veerkracht), maar wanneer adolescenten worden blootgesteld aan constant sociaal risico en daarom reageren in een minder positief gedrag zou bij high moeten worden opgenomenniveau van gevaarlijkheid, emotionele en sociale verlatenheid en gewelddadige overlevingstactieken, in dat geval is de meest voorkomende prognose die van toekomstige volwassenen die zich slecht hebben aangepast.
Momenteel is het gebruik van het woord veerkracht een beetje verwaarloosd, dit komt omdat ze ons, gezien de jarenlange ervaring en het leerproces van elke patiënt, hebben laten zien dat het geen capaciteit is van de menselijke wezens, maar eerder een proces dat een verscheidenheid aan elementen bevat. Wanneer een individu emotioneel gezien een moeilijke tijd doormaakt, de omgeving, familie, vrienden en zelfs de persoon zelf, zijn elementen die een grote invloed hebben, daarom kan veerkracht niet worden gezien als een capaciteit, omdat het eerder het resultaat is van een proces waarin verschillende elementen tussenkomen die helpen om op een zeer positieve manier uit het probleem te komen en leer dan van die gebeurtenis of situatie.
