Verzet komt van het Latijnse Resistentia, van het werkwoord verzet, wat betekent standvastig zijn of weerstand bieden. Het is een term die wordt toegepast op het fysieke vermogen dat een lichaam een bepaalde tijd moet weerstaan aan een tegenkracht, of deze kracht nu een extern middel is van het lichaam dat de voltooiing van dit werk probeert te voorkomen. Het vorige concept is natuurlijk algemeen, maar als we het verleggen naar de verschillende gebieden van de natuurkunde, de harde wetenschappen en het dagelijks leven, vinden we directe relaties tussen dit woord en dergelijke. Opgemerkt moet worden dat dit woord verschillende connotaties heeft gekregen op verschillende gebieden, zoals natuurkunde, techniek, psychologie, geneeskunde en aardrijkskunde.
De weerstand van een element is het vermogen van een vaste stof om uitgeoefende krachten en krachten te weerstaan zonder te breken, te vervormen of te worden beschadigd.
Aërobe weerstand omvat de slijtage van de organen van het lichaam, veroorzaakt door aerobe oefeningen, die worden tegengewerkt door lucht en zwaartekracht. Anaërobe weerstand, in tegenstelling tot aërobe weerstand, houdt in dat een inspanning op een constante manier wordt gehandhaafd totdat de afwezigheid van zuurstof het lichaam vereist en de weerstand ophoudt. Het is belangrijk op te merken dat het niet raadzaam is om een anaerobe weerstand uit te voeren zonder een eerder aërobe weerstand.
Een ander belangrijk concept is fysieke weerstand, die over het algemeen in elektrische termen wordt gebruikt, dit verwijst naar het vermogen van een element of stof om de doorgang van stroom te weerstaan. Het gebruik van weerstanden in elektrische schakelingen is belangrijk omdat ze de overtollige stroom regelen die door de geleiders gaat, waardoor wordt voorkomen dat de componenten van de schakeling rechtstreeks door de stroom worden beïnvloed. Een weerstand in de natuurkunde wordt gemeten in Ohm en diodes die in staat zijn om energie af te leiden, worden in natura op de markt gebracht.
Voor de psychologie is weerstand een houding die tegengesteld is aan de therapeutische setting. Een verzetsgedrag is een oppositioneel gedrag van een individu tegenover een ander (of anderen), dat een positieve of negatieve waarde kan hebben.
In de sociale wetenschappen houdt verzet in dat iemand praktijken verwerpt die hem tot dusver in staat hebben gesteld over zichzelf na te denken. Verzet impliceert dus een individuele of collectieve zoektocht naar andere praktijken. Het is ook gebruikelijk om deze term te associëren met guerrillastrijders die worden geconfronteerd met een totalitaire regering of sekten die niet delen wat is vastgelegd in een code of wet waaraan de samenleving moet voldoen. Ze worden verzet genoemd omdat ze tegen elk officieel ontwerp zijn.
