Het woord synode komt van het Latijnse "sinŏdus", dat veel wordt gebruikt in kerkelijk Latijn en dit is op zijn beurt afgeleid van het Griekse "σύνοδος" wat "vergadering", "vergadering" of "vergadering" betekent; lexicaal samengesteld door het Griekse voorvoegsel "σύν" wat gelijk staat aan "ontmoeting" of "gezamenlijke actie", naast de wortel van de Griekse stem "οδος" wat "weg", "route" of "reis" betekent; de oude Grieken noemden de groepen of vergaderingen die werden gehouden in de Delos van de synode van de Maritieme Liga, later in het Grieks en christelijk Latijn ging het de betekenis krijgen van " de vergadering van bisschoppen ". Momenteel verwijst de synode op dezelfde manier naar avergadering, commissie of congres van katholieke bisschoppen en priesters waarin verschillende zaken van een bepaald gebied, kerk of bisdom worden beraadslaagd of besproken.
Volgens de bepalingen van Canon 342 van het huidig Canoniek recht kan de bisschoppensynode worden omschreven als een vergadering of conferentie die alle bisschoppen uit verschillende delen van de wereld samenbrengt om de bestaande unie te promoten of te promoten. tussen elk van deze karakters en de Romeinse paus. Deze congregatie behandelt een bepaalde zeer oude kerkelijke instelling die werd verlevendigd door het Tweede Vaticaans Concilie; de synode van bisschoppen slaagt erin zich te onderscheiden van de zogenaamde concilies, aangezien deze de capaciteit hebben om dogma's vast te stellen en af te kondigen, terwijl de eerste tot doel hebben de paus over het onderwerp in kwestie te adviseren.
De instelling van de bisschoppensynode werd op 15 september 1965 door paus Paulus VI opgericht om de wensen van priesters te vervullen door een heropleving van de geest van verzoening.
Een andere mogelijke betekenis voor het woord synode ligt in de astronomische context om te verwijzen naar de samenloop of conjunctie van twee planeten in dezelfde mate van de ecliptica of baan die de aarde beschrijft tijdens haar beweging rond de zon.
