Sharia betekent in de islamitische taal "manier", dit is niets meer dan een reeks regels die het gemeenschappelijke doel hebben om de moslim zijn religieuze overtuigingen niet te laten vergeten en op het juiste pad van het geloof te blijven; Vanwege de slechte menselijke houding die wordt uitgeoefend onder de mantel van de sharia-wetgeving, wordt het constant aangetast door onverzettelijkheid opgelegd door de mens, maar deze voorschriften hebben een onwrikbaar en ook vertekend karakter, afhankelijk van elk land, dat op zijn beurt zal worden aangepakt volgens de juridische denkwijze waaronder ze worden bestuurd. Het is belangrijk om te vermelden dat moslims geen hiërarchie hebben in termen van individuen die het woord van Allah dragen, zoals gebruikelijk is in elke kerk.of tempel van een andere religie, komen alle individuen samen in dezelfde kamer om het woord van de Heer te horen, dat wordt beschreven onder de mond van religieus superieure entiteiten, zoals het geval is met priesters in de katholieke religie, pastors in het evangelie, ouderlingen in Jehovah's getuigen, enz.
Moslims moeten voor zichzelf de woorden interpreteren die in de heilige Koran zijn geschreven, aldus werd de basis van verschillende scholen voor de interpretatie van jurisprudentie in de islamitische staat gegenereerd, bekend onder de naam "Madhab", in er zijn momenteel vijf grote scholen (waarvan 4 in de soennitische islam en 1 in de sjiitische islam). Dit zijn de twee grootste moslimvolken die van elkaar verschillen, het belangrijkste verschil tussen de twee is om te bepalen wie het leiderschap van de islam moet kiezen na de dood van Mohammed:
In de eerste plaats is er de sjiiet of sjiisme, dit is de moslimse sekte die wordt gekenmerkt door de volgelingen van Ali, die aan hem verwant is als de schoonzoon en neef van de eerste profeet Mohammed; deze worden geïdentificeerd als de verdedigers van de directe bloedlijn (van Ali) bij de toegang tot het oude kalifaat. Het soennitische volk richt zijn geloof op de principes die door de islamisten in de 8e eeuw zijn vastgesteld, gebaseerd op de leer van Mohammed en de vier daaropvolgende orthodoxe kaliefen; in verwijzing naar het idee dat het sunnisme de geboden neutraal neemt Bijbels, die geen geweld gebruiken om het woord van Allah te verheffen, allen die niet in hem geloven, vermoorden en martelen.
