De zaden die in de vruchten van bepaalde planten worden aangetroffen, worden zaden genoemd; Deze kunnen, als ze de nodige zorg krijgen en zich in de omgeving bevinden die hen het meest begunstigt, ontkiemen en leven schenken aan een plant van dezelfde soort. Op dezelfde manier verwijst deze term naar die dingen die worden beschouwd als de oorsprong of het begin van anderen, als een soort wortel, vooral als het gaat om gevoelens of immateriële objecten. Dit woord wordt vaak gebruikt als synoniem voor zaden. In religie, meer in het bijzonder de christelijke religie, wordt het concept van fundering aangepast aan een context waarin wordt getracht de oorsprong van goed en kwaad te ontrafelen.
De zaden, binnen het botanische veld, zitten in de zaden. Deze worden meestal aangetroffen in het diepste deel van de vrucht waaraan ze het leven hebben geschonken; voorbeelden hiervan zijn mandarijnen, sinaasappels, avocado's en perziken. Deze kunnen ontkiemen, worden opgeslagen in compost en voorzien van een constante bron van water. Na verloop van tijd zal het een flat worden van dezelfde soort die aanleiding geeft tot de vrucht waarvan het afkomstig is.
Het concept dat aanwezig is in de christelijke religie is te vinden in het Oude Testament, in het boek Genesis. Hier worden twee zaden genoemd: de vrouw, de oorsprong van het leven en van de Messias zelf (en dus van het goede) en die van de slang, als de wortel van het kwaad en de tegenslagen die de mens teisteren. Dit soort metafoor werd gebruikt voor het menselijk ras om de oorsprong van het leven te kennen vanuit een traditioneel christelijk perspectief, naast het maken van een scherp onderscheid tussen goed en kwaad, als een aanwezigheid die overal wordt aangetroffen.
