Synesthesie is een aandoening die kan optreden bij een persoon die kleuren kan horen, geluiden kan zien of texturen kan waarderen wanneer hij iets proeft. Een synaesthetic bijvoorbeeld neemt spontaan de correspondentie tussen kleur tonen, geluid en smaak intensiteit.
Voor de biologie is synesthesie een secundaire of geassocieerde sensatie waarbij een stimulus die op een bepaald deel van ons lichaam wordt toegepast, in een ander wordt waargenomen. De psychologie daarentegen is van mening dat synesthesie het gevoel is waarin een waarneming, typisch voor een bepaald zintuig, wordt gefixeerd door een ander gevoel dat een ander zintuig beïnvloedt.
Er zijn mensen die een voorwerp kunnen aanraken en smaken in hun mond opmerken, en anderen kunnen kleuren zien als ze naar muziek luisteren. Het lijkt ongelooflijk, toch? Maar het is waar, en misschien kunt u een van die synesthetische mensen zijn.
Het neurale centrum dat verantwoordelijk is voor kleur is een gebied genaamd V4. Ze zijn zeer dicht bij hem en bevinden zich in gespecialiseerde gebieden in nummers en hoorcentra. Daarom is synesthesie het gevolg van een transversale activering tussen de verschillende gebieden die worden geactiveerd met de stimuli van de aangrenzende gebieden.
Bovendien heeft synesthesie een genetische wortel, omdat het wordt geërfd van ouders op kinderen. Het kan te wijten zijn aan een mutatie die ervoor zorgt dat de hersengebieden niet perfect gescheiden zijn tijdens het ontwikkelingsproces dat plaatsvindt tijdens de zwangerschap.
In sommige gevallen kan synesthesie optreden als een of meer zintuigen zijn beschadigd. Maar het kan ook worden veroorzaakt door bepaalde soorten medicijnen. Onder hen lyserginezuur of mescaline. Maar u moet weten dat in het laatste geval de percepties van het individu niet denkbeeldig zijn, maar volledig echt.
Dr. GTL Sachs was de eerste specialist die de kenmerken van dit fenomeen uitlegde, in 1812. Na verloop van tijd werd ontdekt dat synesthesie vaker voorkomt bij mensen met autisme en dat zelfs bepaalde vormen van epilepsie percepties van dit type kunnen opwekken.
Naast het psychologische niveau is het handig om te specificeren dat synesthesie ook een stilistisch hulpmiddel is dat schrijvers op literair niveau gebruiken om een specifieke emotie aan de lezer over te brengen. Synesthesie is een retorische figuur waardoor het mogelijk is om sensaties van verschillende orde (smaak, visueel, auditief en tactiel) te mengen, een verband te leggen tussen hen en een concreet effect op de lezer te produceren.
Synesthesie is een literair apparaat dat je kunt observeren in zowel proza als poëzie. Hier zijn verschillende voorbeelden van synesthesie: "bitter verdriet" (het bittere concept verwijst meestal naar het gevoel van smaak), "grijze stilte" (het geluid heeft geen kleur, dus het grijze concept wordt vaak gebruikt voor realiteiten materialen).
