Soevereiniteit, van het Latijnse 'superanus' wat 'super' hierboven betekent, meer en 'anus', wat een achtervoegsel is dat duidt op erbij horen, relatie en oorsprong, dat wil zeggen dat soevereiniteit verwijst naar een persoon die gezag heeft boven een ander.
Soevereiniteit is de kwaliteit die een persoon met autoriteit bezit. Soevereiniteit vertegenwoordigt een faculteit van bevel, macht en controle die een persoon of entiteit bezit over een systeem van regering, territorium of een bevolking. Dit concept kan twee standpunten hebben, een interne waarin soevereiniteit wordt geassocieerd met een macht van een bepaalde staat of persoon over zijn grondgebied of bevolking, en in het externe aspect verwijst naar de onafhankelijkheid van de macht die door een staat of persoon in anderen wordt uitgeoefend.
Dit concept vindt zijn oorsprong in de Middeleeuwen, door de strijd van drie bestaande machten zoals de Kerk die de staat trachtte ondergeschikt te maken, het Romeinse Rijk dat andere staten niet als gelijken wilde erkennen en de grote boegbeelden van die tijd die zich machtig en machtig voelden. onafhankelijk van de staat.
Er zijn verschillende soorten soevereiniteit waaronder we vinden:
Nationale soevereiniteit is de macht die de staat heeft over zijn grondgebied waar niemand superieur aan is, dat wil zeggen dat nationale soevereiniteit een land toelaat om een onafhankelijk en onschendbaar grondgebied te zijn.
Populaire soevereiniteit of ook wel bekend als de soevereiniteit van het volk, is er een die uitsluitend in het volk wordt gevestigd, dit geeft aan dat burgers degenen zijn die de openbare macht vormen, die door een vertegenwoordiger of rechtstreeks kunnen worden uitgeoefend.
Hoewel de mensen niet rechtstreeks regeren, hebben ze het recht om op de een of andere manier deel te nemen aan de regering, in die zin dat burgers hun wil kenbaar maken bij de verkiezing van nationale, regionale of gemeentelijke autoriteiten door middel van kiesrecht.
Voedselsoevereiniteit is het recht of de capaciteit die elk land heeft bij het vaststellen van zijn eigen landbouw- en voedselbeleid. Het doel van deze soevereiniteit is om de verschillende producten te ontwikkelen en de voedselzekerheid van de natie te garanderen.
