De term oplosbaarheid geeft aan dat een stof kan worden opgelost, het is het vermogen van een bepaalde stof om op te lossen in een andere. Opgeloste is de naam die wordt gegeven aan het element dat moet worden opgelost, terwijl oplosmiddel de term is die wordt gebruikt om het element te noemen waarin de opgeloste stof is opgelost.
Evenzo kan de oplosbaarheid worden uitgedrukt in percentage opgeloste stof of in eenheden zoals molen per liter of gram per liter, allemaal afhankelijk van het gebruik dat zal worden gegeven. Bovendien lossen niet al deze stoffen op in dezelfde oplosmiddelen, aangezien de samenstelling van elk ervan zal afhangen. Het element water is bijvoorbeeld een oplosmiddel voor zout maar niet voor olie.
Elk van de stoffen heeft invloed op de oplosbaarheid van andere stoffen. Opgemerkt moet worden dat de oplosbaarheid zowel afhangt van de eigenschappen van de opgeloste stof en het oplosmiddel als van de omgevingsdruk en de temperatuur waarbij de elementen worden aangetroffen.
Een factor die een substantiële invloed heeft op de oplosbaarheid, is de aanwezigheid van andere opgeloste soorten in het oplosmiddel. Dat wil zeggen, als de vloeistof metaalcomplexen herbergt, wordt de oplosbaarheid veranderd. Op dezelfde wijze wordt de overmaat of defect van een gemeenschappelijk ion in de oplossing en de ionische sterkte hebben ook invloed op de oplosbaarheid.
Met betrekking tot de oplosbaarheidscondities kan worden gezegd dat de verdunde oplossing, dat wil zeggen de hoeveelheid opgeloste stof verschijnt in een minimale verhouding met betrekking tot het volume, geconcentreerde oplossing, is die met een aanzienlijke hoeveelheid opgeloste, onverzadigde oplossing, is dat die niet de maximaal toelaatbare hoeveelheid opgeloste stof bereikt, verzadigde oplossing is degene die de grootst mogelijke hoeveelheid opgeloste stof of oververzadigde oplossing heeft dan degene die meer opgeloste stof bevat dan er kan bestaan.
Chemisch evenwicht is niets meer dan het proces waarin activiteiten of concentraties op elkaar inwerken en die gedurende een bepaalde tijd niet veranderen. Elk soort verband dat tussen dit en de opgeloste en vaste toestand van een verbinding tot stand wordt gebracht, staat bekend als oplosbaarheidsevenwicht en daarom wordt het gebruikt om de oplosbaarheid van een stof onder bepaalde omstandigheden te anticiperen.
