Zelfmoord is de handeling waarmee een persoon besluit opzettelijk een einde aan zijn leven te maken. Er kunnen veel oorzaken zijn die een dergelijke actie motiveren, maar de meest voorkomende kunnen zijn: wanhoop (gedreven door het lijden van een ernstige lichamelijke ziekte), psychische stoornissen (depressie, bipolariteit, schizofrenie, enz.); alcoholisme of misbruik van bepaalde stoffen.
Evenzo zijn er andere factoren die een dergelijke beslissing kunnen beïnvloeden, dit kunnen financiële problemen of persoonlijke problemen zijn. Over het algemeen doen mensen die besluiten zelfmoord te plegen, dit omdat ze het zat zijn om met een situatie om te gaan die voor hen onmogelijk te beheersen was. Volgens studies plegen mannen vaker zelfmoord dan vrouwen; terwijl vrouwen eerder geneigd zijn zelfmoord te plegen.
Deze universele menselijke actie is in alle tijden van de mensheid aanwezig geweest en werd soms vervolgd en veroordeeld, terwijl het soms werd getolereerd. Waar verschillende beschavingen enorm wisselende attitudes hebben moeten handhaven, die gebaseerd zijn op hun filosofische, religieuze en intellectuele ideeën.
De waarde die in de loop van de geschiedenis aan een dergelijke actie is gegeven, is variabel geweest:
Reeds in de bijbelse teksten wordt gesproken van dit feit, zoals het geval van Judas, die na het leren dat hij Jezus verraden, besluit om zijn eigen leven te nemen, opknoping zelf.
De Maya's van hun kant bewonderden en eerden Ixtab, die de godin van de zelfmoord was en op haar beurt de vrouw van de god van de dood. Volgens Maya-gebruiken was zelfmoord een uiterst eervolle manier van sterven.
In de Japanse beschaving wordt zelfmoord direct geassocieerd met respect voor gebruiken. Gewoonlijk bestond het uit een zelfopgelegde sanctie voor het feit dat er een fout was begaan, overwogen door de samenleving.
Met de komst van het christendom wordt zelfmoord beschouwd als een daad die tegen God ingaat en daarom wordt het beschouwd als een zonde of overtreding jegens Hem.
Volgens de socioloog Emile Durkheim zijn er drie soorten zelfmoord:
De egoïstische zelfmoord: dit type zelfmoord wordt veroorzaakt door het gebrek aan goedkeuring of acceptatie door een groep, weinig religieus geloof, echtscheiding, weduwschap, behoeften, enz.
De altruïstische zelfmoord: is er een die het egoïstische tegenwerkt. In dit geval komt zelfmoord voort uit een sterke gehechtheid aan of sympathie voor de ideologieën van een groep, zowel politiek als religieus. Het gevoel dat zo'n actie drijft, is er een van passie, het is de kracht om je leven te geven voor de zaak.
De anomische zelfmoord: deze actie treedt meestal op tijdens crises, extreme economische en sociale factoren die de levensstijl van een persoon veranderen. Zelfmoord wordt aangemoedigd vanwege frustraties, verlies van dierbaren, enz.
