Er wordt gezegd dat de drie delen altijd aanwezig zijn in de persoonlijkheid: ID OR IT, EGO OR I, en SUPER EGO OR SUPER ME. Daarom is Freud een van de grootste vertegenwoordigers van de psychologie, vooral de psychoanalyse; geeft aan dat elk van deze onderdelen op een andere manier een primaire functie vervult in de persoonlijkheid van het individu. Daarom is het noodzakelijk om te weten wat elk van deze onderdelen is.
Freud dacht dat identificatie het belangrijkste aspect van onze persoonlijkheid is en ook dat identificatie vanaf de geboorte aanwezig is, identificatie het meest ongeorganiseerde deel van onze persoonlijkheid is en onze basis- en instinctieve motieven bevat. Als deze verlangens niet onmiddellijk worden vervuld, is het resultaat stress en angst voor het individu.
Volgens Freud is identificatie de bron van alle psychische energie, waardoor het het belangrijkste aspect van persoonlijkheid is. De Id wordt beheerst door het "plezierprincipe", wat betekent dat al onze acties straf vermijden en onmiddellijk plezier vergroten. In feite heeft de Id honger omdat je moet eten om het plezier te vergroten. Het is het verlangen naar macht, een normaal menselijk instinct. Het is het seksuele verlangen om onze kinderwens te bevredigen en onze genen door te geven. De Id bevat alle redenen om onze instinctieve verlangens en motieven te vergroten. Een voorbeeld van het plezierprincipe is dat als je honger hebt, je eten kiest om te eten en het probleem direct oplost.
Het ego ontwikkelt de logische logica dat we niet alles kunnen hebben wat we willen. Het ego brengt ons in verband met de echte wereld en hoe het leven werkt. Het is de taak van het ego om te genieten van de geneugten van identificatie, maar op een redelijke manier. Het ego is vergelijkbaar met het denken van een volwassene of een kind wanneer het zijn rationele leeftijd ingaat.
Het ego is geduldig en verantwoordelijk om onze geest te laten begrijpen dat we iets kunnen krijgen als we lang genoeg wachten.
Het superego of super ik. Het deel van de persoonlijkheid dat zelfobservatie, zelfkritiek en andere reflectieve activiteiten beïnvloedt. Het deel van de geest waarin ouders worden geïntrojecteerd. De Superego verschilt van bewustzijn doordat:
a) behoort tot een ander referentiekader, moraliteit in plaats van ethiek (wat moet er worden gedaan, in plaats van of het goed of slecht is), b) onbewuste elementen bevat, en c) daaruit voortkomt, bevelen en remmingen die uit het verleden van het subject komen en mogelijk in strijd zijn met hun huidige ethische waarden.
Het geweten wordt vaak verward met het Superego, maar wanneer ethisch geweten zich verder ontwikkelt dan de conventies, kan het autonome geweten de moraliteit vervangen die door het Superego is geïnstalleerd.
